- 08 ก.ย. 2560
ติดตามเรื่องราวดีๆ อีกมากมายได้ที่ http://www.tnews.co.th
หนึ่งในครูบาอาจารย์ผู้ให้แสงสว่างในทางธรรม ที่หลวงพ่อชาเคารพเทิดทูนไว้ในที่สูง สรรเสริญในพระคุณและปรารภถึงเสมอ คือ หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต แม้หลวงพ่อชาจะศึกษาธรรมกับหลวงปู่มั่นไม่นานก็ตาม แต่ท่านทั้งสองก็มีสายสัมพันธ์ทางธรรมต่อกัน
เรื่องที่จะนำมาเล่าให้ฟังต่อไปนี้ เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ยืนยันถึงความสัมพันธ์ระหว่างอาจารย์ (หลวงปู่มั่น)และศิษย์(หลวงพ่อปาน) ได้เป็นอย่างดี เรื่องมีอยู่ว่า
วันหนึ่งหลวงพ่อชาและคณะได้เดินทางมาถึงป่าชายเขาแห่งหนึ่ง เวลานั้นใกล้จะมืดเต็มทีแล้ว ก็เลยหาที่ปักกลด เวลาล่วงไปประมาณสามทุ่มเศษ ๆ ได้มีหมาป่าฝูงหนึ่งวิ่งผ่านมา เมื่อพวกมันเหลือบมาเห็นท่านเข้า ต่างก็วิ่งกรูกันเข้ามาจะทำอันตราย หลวงพ่อรู้สึกตกใจ ไม่รู้จะทำอย่างไร ก็เลยเอาผ้ามุ้งกลดลง ตั้งสติ กำหนดจิต อธิษฐานว่า
"ข้ามาที่นี่ไม่ได้มาเพื่อเบียดเบียนใคร มาเพื่อต้องการบำเพ็ญคุณความดี มุ่งต่อความพ้นทุกข์ ถ้าหากว่าเราเคยได้กระทำกรรมต่อกันมา ก็ขอให้กัดข้าให้ตายเสียเถิด เพื่อเป็นการชดใช้หนี้กรรมเก่า แต่ถ้าไม่เคยมีเวรมีภัยต่อกันแล้ว ก็ขอให้หลีกไป"
นั่งหลับตาภาวนาปลงสังขาร ยอมสละชีวิต หมาป่าเหล่านั้นก็วิ่งวนไปมาอ้อมกลดอยู่ ทั้งเห่าทั้งขู่คำราม ทำท่าจะบุกเข้ามาในกลด จิตเกิดความรู้สึกกลัว นั่งไปได้สักพักหนึ่งก็ปรากฏเห็นหลวงปู่มั่น ฉายไฟแวบ ๆ มา พอมาถึงท่านก็ตวาดขึ้นด้วยเสียงอันดังว่า
"ไป๊! พวกสูจะมาทำอะไรเขาอยู่ที่นี่เล่า" ท่านเงื้อท่อนไม้ขึ้นคล้ายจะตี หมาป่าเหล่านั้นก็แตกตื่นวิ่งหนีไป หลวงพ่อคิดว่าท่านหลวงปู่มั่นมาช่วยจริง ๆ ก็เลยลืมตาขึ้น ก็ไม่เห็นอะไร ฝูงหมาป่าก็หายไปด้วย ไม่มีเหลืออยู่เลยแม้แต่ตัวเดียว"
เล่ากันว่า หลวงปู่มั่นนั้นรับรู้วาระจิตของลูกศิษย์ได้ หากเป็นเช่นนั้นเรื่องที่เล่ามาย่อมแสดงว่า หลวงปู่มั่นเองก็รับหลวงพ่อชาเป็นศิษย์เช่นกัน เพราะสามารถรับรู้จิตของหลวงพ่อชาได้ในขณะนั้น และสามารถเข้ามาช่วยเหลือได้ทันท่วงที
ที่มา : หนังสือ อุปลมณี โดยคณะศิษยานุศิษย์ หลวงพ่อชา สุภัทโท