- 16 เม.ย. 2561
ติดตามข่าวสารได้ที่ www.tnews.co.th
.
.
.
ควันหลงความน่ารักในช่วงเทศกาลสงกรานต์ สำหรับครอบครัวตัวกลม อย่าง "กอล์ฟ-ฟักกลิ้ง ฮีโร่" นักร้องแร็พเปอร์ชื่อดัง ที่ได้โพสต์เรื่องราวสุดน่ารักเมื่อ "น้องชูใจ" ยอมทุบกระปุกออมสินเพื่อแลกกับการที่จะได้อยู่กับพ่อในช่วงเทศกาลสงกรานต์ เพียงเพราะว่าเธอไม่ได้เจอพอมานาน หลังจากที่เรื่องราวดังกล่าวได้เผยแพร่ออกไปทำให้ชาวเน็ตเข้ามาแสดงความคิดเห็นกันเป็นอย่างมาก โดยบอกว่าเรื่องนี้เป็นแง่คิดที่ให้กับคนในยุคปัจจุบัน โดยเรื่องราวจะเป็นอย่างไรหนุ่มกอล์ฟได้เล่าเรื่องสุดซึ้งไว้ดังนี้
"งานเยอะ ไม่ได้อยู่บ้านหลายวัน ตื่นมากินข้าวแล้วก็ต้องรีบออกไปทำงาน กลับบ้านมาลูกเมียก็หลับหมด เจอแต่แมวรอรับกลับบ้าน วนลูปแบบนี้ทุกวันตั้งแต่มกรา เมื่อคืนชูใจวีดีคอลมาขณะผมอยู่บนรถ จะว่าไปพักนี้ผมเห็นหน้าลูกผ่านหน้าจอโทรศัพท์มากกว่าหน้าจริงๆเธอเสียอีก ลูกคอลมางอแงอยากให้ผมกลับบ้าน ถามผมว่าทำไมป๊ะป๋าต้องไปทำงาน ทำไมไม่กลับบ้านมาหาหนู ผมตอบลูกว่าบ้านเราต้องใช้เงิน ผ่อนบ้านหลังนี้หมด ป๊ะป๋าจะได้ไปซื้อบ้านหลังใหญ่ๆ มีพื้นที่ให้หนูเลี้ยงหมาตัวโตๆ “เราเลี้ยงหมาตัวเล็กๆก็ได้” ชูใจบอกผมเสียงเว้าวอน เธอคงหมายถึงอยู่หลังนี้ แล้วเลี้ยงหมาตัวขนาดพอดีกับบ้านก็พอแล้ว ผมต้องลงรถไปร้องเพลงพอดี เลยขอวาง กลับไปลูกก็หลับแล้วเหมือนเดิม ไม่มีโอกาสได้คุยต่อ อยากอธิบายลูกว่าป๊ะป๋าหาเงินก็เพื่ออนาคตของหนู ความมั่นคงของหนู หนูจะได้มีเงินเก็บไปเรียนสูงๆ เดินทางไกลๆไปเห็นโลกกว้างๆ ตื่นมาเกือบเที่ยง ชูใจวิ่งมาหา ถามผมว่าวันนี้ป๊ะป๋าเล่นน้ำกับหนูได้มั้ย
ผมคำนวนเวลาว่าต้องออกช่วงสี่โมงเย็น เลยตอบเธอว่าเล่นได้ แต่คงแป้บเดียว เธอทำหน้าเศร้าๆ ถามผมย้ำๆว่า ป๊ะป๋าไม่ไปทำงานไม่ได้เหรอ ผมตอบเธอซ้ำ “บ้านเราต้องใช้เงินครับลูก” แล้วเดินไปแปรงฟัน ชูใจเดินหายออกห้องไป เดินลงมาชั้นล่าง เห็นชูใจยืนถือกระปุกออมสินที่เธอใช้เก็บเงิน เธอแงะกระปุก เขย่าๆเทเหรียญออกมากองบนโต๊ะจนหมด ก่อนจะใช้มือน้อยๆโกยเหรียญมาวางบนมือผมทีละกำๆ จนครบทุกเหรียญ “ป๊ะป๋ามีเงินแล้ว ไม่ต้องไปทำงานแล้วนะคะ ป๊ะป๋าเล่นน้ำกับหนูนะ” เหรียญในมือผมหนักอึ้ง มันหนักกว่าก้อนปึกเงินล้านที่ผมเคยจับไปฝากธนาคารมากมาย บอกไม่ถูกว่าทำไมมันหนักขนาดนี้ บ้านหลังโตๆ ลูกเรียนโรงเรียนแพงๆ พาลูกไปเที่ยวเมืองนอก ของพวกนี้ผมไม่เคยถามเธอเลยว่ามันคือสิ่งที่เธอต้องการจริงๆ หรือผมคิดไปเองว่าเธอต้องการ หรือจริงๆเธอแค่ต้องการให้พ่อมาเล่นน้ำกับเธออยู่หน้าทาวน์โฮมหลังเล็กๆ เสร็จแล้วพาเธอไปอาบน้ำ เล่านิทานให้เธอฟัง ก่อนจะเข้านอนกับเธอเท่านั้น เหรียญของลูกในมือทำให้ผมเริ่มกลับมาคิดถึงพระราชดำรัสพอเพียง เงินคือสิ่งมีค่าตามอัตราของสิ่งของที่เราต้องการ แต่หากวัดจากความสุข และความพอดีแล้ว สิ่งที่ผมต้องการและลูกต้องการ คือการใช้ความสุขร่วมกันในบ้านหลังเล็กๆที่ปลอดหนี้สิน มีกินมีใช้ และมีเวลาเล่นกันให้มากขึ้น “เพียง” แค่นี้ก็ “พอ” แล้ว"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.