หนุ่ม คงกระพัน อวยพรวันเกิด เมฆ วินัย ไม่ต้องห่วงลูกเดี๋ยวส่งเรียนเอง

จากกรณีข่าวของนักแสดงชื่อดังอย่าง เมฆ วินัย ไกรบุตร ที่เจ้าตัวได้ออกมาไลฟ์สดผ่านทางเฟสบุ๊กส่วนตัวว่าได้ป่วยเป็นโรค ตุ่มน้ำพอง ซึ่งเกิดจากอาการภูมิคุ้มกันใต้ผิวหนังบกพร่องคล้ายกับแพ้ภูมิตัวเอง และเป็นโรคที่หาได้ยากพบเพียงแค่ 1 ใน 4 แสนคน 

 

อีกทั้งเจ้าตัวยังได้กล่าวต่อว่า โรคดังกล่าวทำให้ทรมานมาก ไม่สามารถทำงานได้ เนื่องจากมันขึ้นทุกส่วนของรายการไม่ว่าจะเป็นหน้า หัว แขน ขา ฝ่ามือ ฝ่าเท้า รวมถึงในปาก และเมื่อตุ่มในปากแตกกลายเป็นเลือดออกมาจากปากเราเยอะมาก ซึ่งในขณะนี้ยังไม่มียาตัวใดที่รักษาให้หายขาด รักษามากว่า 5 โรงพยาบาลก็ยังไม่หาย หมดเงินไปจำนวนมาก 

 

 

ปัจจุบันเจ้าตัวได้รักษาตัวอยู่กับโรงพยาบาลจุฬา ซึ่งเป็นหมอเฉพาะทาง ทำให้อาการของเจ้าตัวดีขึ้นมากบ้าง โดยยาตัวดังกล่าวมีไม่เยอะและมีราคาสูงมาก ซึ่งทางโรงพยาบาลมีเพียงแค่ 2 โดส เท่านั้น ขณะนี้ได้รักษาไปแล้ว 1 โดส ซึ่งเจ้าตัวยังมีความกังวลเพราะได้รับงานไปแล้วถึง 2 และแต่เกรงว่าจะหายไม่ทัน

 

 

ล่าสุดทางด้านเพื่อนร่วมวงการอย่าง หนุ่ม คงกระพัน แสงสุริยะ เพื่อนสนิทที่ได้อวยพรวันเกิดผ่านทางอินสตาแกรมส่วนตัวพร้อมกับลงรูปคู่สมัยหนุ่มๆ โดยทางด้าน หนุ่ม คงกระพัน ได้อวยพรอย่างยาวเหยียดเอาไว้ว่า สุขสันต์วันเกิดพี่เมฆครับ.. ปีนี้เป็นปีที่เพื่อนเกือบไม่ได้ฉลองวันเกิดแล้ว...ป่วยหนักอยู่ตั้ง 20 วันก็ไม่บอกเพื่อนเลย...แต่เอาละ..ไม่เป็นไรผ่านมาได้ก็ถือว่าดีมากแล้ว..เป็นเหมือนสิ่งที่กระตุ้นเตือนให้เราต้องเบาเครื่องยนตร์ลงบ้าง..ไม่โหมหนักหน่วงจนเกินไป...
รู้จักกันมา 30 ปี..พี่เมฆเป็นคนจริงจังกับทุกเรื่อง..ทุ่มเท..มุ่งมั่น..แบบเกินร้อย.
เป็นคนสอนผมตีกอล์ฟ..ตอนบ้ากอล์ฟก็ตีทุกวัน..ซ้อมทุกวัน..ไปถ่ายละครก็ตีกอล์ฟก่อน..ตีจนตัวเขียว..พอเลิกตีก็หยุดไปเฉยๆทิ้งผมให้บ้าต่อคนเดียว...ส่วนพี่แกไปบ้าตีแบด.. แล้วก็เป็นคนพาผมเข้าวงการวิ่ง...
ช่วงบ้าวิ่งก็วิ่งทุกวัน...วิ่งเช้าวิ่งเย็น..ถ่ายละครช่วงพักก็ไปวิ่ง...เมื่อเดือนก่อนบ่ายสองมีคนโทรหาผมบอกว่าเห็นคนเอาผ้าคลุมหน้าวิ่งอยู่ในหมู่บ้านดูทรงน่าจะเป็นพี่เมฆ...โทรหาพี่เมฆปรากฏว่าใช่แกบอกไปวิ่งรอลูกเรียนพิเศษ..55 ..นิดนึงก็เอา...เฮ้ออ..
จนตอนมาป่วยเป็นโรคนี้ใหม่ๆผื่นเริ่มขึ้นเต็มตัวก็ยังวิ่งอีก...แล้วโพสต์เฟสบุคบอกว่าวิ่งสู้โรค...เอากับเขาซิ..555 
ตอนเล่นหนังนางนาคพี่อุ๋ยผู้กำกับบอกต้องการตัวดำๆแบบชาวนาในสมัยก่อนจริงๆ...แกก็ไปนั่งอาบแดดทั้งวัน....ทั้งๆที่ก่อนนั้นลงจากรถยังวิ่งหลบแดดเพราะกลัวผิวเสีย... ทำทุกอย่างด้วย passion แบบศิลปินจริงๆ..มีความดื้อรั้นในแบบ Artist อีกด้วย..ยอมใจจริง... ผมเป็นเพื่อนที่ดีไม่เคยจำวันเกิดใครได้...ปีนี้ก็เช่นกันถ้าไม่มีข่าวว่าพี่เมฆป่วยก็คงลืมเหมือนเคย...ผมเพิ่งทราบว่าแกป่วยหนักก็ก่อนพี่น้องประชาชนไม่กี่วันครับ..ตอนเห็นสภาพที่โรงพยาบาลคิดในใจว่าไม่ต้องห่วงลูกทั้งสองเด๋วผมส่งให้เรียนจนจบเองในฐานะพ่อทูนหัว..เพราะสภาพแย่มาก....ส่วนเรื่องประกันชีวิตเด๋วผมซื้อให้เองเป็นของขวัญวันเกิดทุกปีก็ได้ถ้าจะดื้อไม่ซื้ออีก..555 ที่บ่นเพราะห่วง..ที่เป็นห่วงก็เพราะรัก..ไม่อยากเสียเพื่อนคนนี้ไปเด๋วไม่มีคนคอยด่าผม... ฝากไว้นิดนะว่า..“อาจไม่ต้องเต็มที่กับชีวิตทุกเรื่อง..จะว่ายน้ำข้ามคลองต้องเผื่อแรงไว้ว่ายกลับด้วยเสมอ” สุขสันต์วันเกิดครับพี่..

 

 

 

 

 

ขอบคุณ วินัย ไกรบุตร