ชรินทร์ เล่าวินาที เพชรา เอ่ยปากบอก ฉันมองไม่เห็นอีกต่อไปแล้ว

หลายคนคงรู้จักกันดีสำหรับ เพชรา เชาวราษฎร์ เจ้าของฉายา นางเอกนัยน์ตาหยาดน้ำผึ้ง มีผลงานแสดงประมาณ 300 เรื่อง ระหว่าง พ.ศ. 2505 ถึง 2521 บทบาทการแสดงของเธอมีความหลากหลาย บางเรื่องแสดงเป็นเจ้าหญิง บางเรื่องแสดงเป็นขอทาน บางเรื่องเป็นเด็กแก่นแก้ว 

 

 

โดยเมื่อประมาณปี 2515 เธอเริ่มมีปัญหาเรื่องสายตา เนื่องจากในการถ่ายภาพยนตร์ต้องใช้แสงไฟสว่างจ้า ใช้เวลารักษาอยู่หลายปี จนกระทั่งตาบอดสนิททั้งสองข้าง เมื่อปี2521 ภาพยนตร์เรื่องสุดท้ายที่เธอแสดง คือเรื่อง ไอ้ขุนทอง ซึ่งเธออำนวยการสร้าง และแสดงเป็นแม่ของพระเอก รับบทโดย สรพงศ์ ชาตรี

 

 

และสาเหตุของการตาบอดของ เพชรา เชาวราษฎร์ มาจากการไม่ได้พักสายตา ไม่ว่าจะเป็นบทบาทที่ต้องร้องไห้บ่อย การขับรถไปทำงานเอง ประกอบกับสมัยนั้น ถ่ายหนังต้องใช้ไฟแรง หรือใช้รีเฟล็กซ์เยอะ ช่วงหลัง ๆ ที่ถ่ายหนังเรื่อง ไทยใหญ่ เมื่อปี 2513 เริ่มแสบตา แต่เธอก็ยังขับรถไปถ่ายหนังต่างจังหวัดเอง และอดทนแสดงภาพยนตร์จนถึงเรื่องสุดท้ายคือ ไอ้ขุนทอง เข้าฉายในปี 2520

 

ล่าสุดทางด้าน เพชรา เชาวราษฎร์ และ ชรินทร์ นันทนาคร ได้มาร่วมงานเลี้ยงฉลองที่ เพชรา เชาวราษฎร์  ได้รับการยกย่องเชิดชูเกียรติเป็นศิลปินแห่งชาติ โดยทางด้าน เพชรา เชาวราษฎร์ ได้ออกมาเล่าถึงความรักที่ทำเอาคนที่ได้ฟังถึงกับสะเทือนใจเมื่อ เพชรา เชาวราษฎร์ ได้ออกมาเล่าว่า ตามองไม่เห็นมาเป็นระยะเวลานานแล้ว แต่พอได้นึกถึงเขาทุกครั้ง ก็ยังนึกถึงภาพเก่าๆ และทุกวันนี้ ชรินทร์ นันทนาคร ก็ยังเป็นคนเก่าอยู่เหมือนเมื่อตอนที่เราคบกันใหม่ๆ ตลอดมา

 

ด้าน ชรินทร์ นันทนาคร เสริมต่อว่า ตามองไม่เห็นมาเป็นระยะเวลานานแล้ว แต่พอได้นึกถึงเขาทุกครั้ง ก็ยังนึกถึงภาพเก่าๆ และทุกวันนี้ ชรินทร์ นันทนาคร ก็ยังเป็นคนเก่าอยู่เหมือนเมื่อตอนที่เราคบกันใหม่ๆ ตลอดมา

 

 

เวลาเราคุยกันก็ไม่เคยทะเลาะเบาะแว้งอะไรเลยนะครับ สิ่งสำคัญที่สุดคือตอนที่เขามากอดผมและมาซบหน้ากับหน้าอกของผม พร้อมพูดว่า เธอ ฉันมองไม่เห็นแล้ว ฉันจะมองไม่เห็นอีกต่อไปแล้ว โอ้โห วันนั้นเหนื่อย 

 

 

คือเราเตรียมรับมือกับมันไว้อยู่นะครับ ว่าวันหนึ่งคุณเพชราจะมองไม่เห็น แต่ไม่รู้สึกว่าต้องมาเร็วขนาดนั้น เราก็เตรียมตัวเตรียมใจไว้ พยายามเห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งบ้านผมบังเอิญมีสระน้ำ ก็กลัวตรงนี้แหละ จะระวังตรงนั้นให้มากที่สุด กลัวเขาจะหล่นลงไป เขาว่ายน้ำไม่เป็นด้วย พอเวลาผ่านไปเนิ่นนานเข้าก็คุ้นเคยครับ เพราะไม่ว่าจะมองเห็นหรือไม่เห็น เราก็ยังรักกันเหมือนเดิม