- 22 ก.ค. 2564
ต้องบอกว่าทำเอาประชาชนในประเทศไทยต้องผวาอย่างหนัก เมื่อเข้าขั้นวิกฤตหนัก ยอดโควิด-19 ยังคงทำลายสถิติต่อเนื่อง เพราะผู้ติดเชื้อเพิ่มในวันนี้ ผู้ติดเชื้อพุ่งทะลุเพิ่ม 13,655 เสียชีวิต 87 คน
เรียกได้ว่าจากที่มีการระบาดรอบใหม่ของ โควิด19 ระลอกที่ 3 เมื่อช่วงปลายปีที่ผ่านมา จนลุกลามมาจนถึงเดือนกรกฎาคม ก็ไม่มีท่าทีว่าจะควบคุมได้ จนล่าสุด ศูนย์ข้อมูล COVID-19 ประเทศไทย ได้โพสต์ข่าวที่น่าตกใจเมื่อ
ยอดผู้ติดเชื้อโควิด-19 วันพฤหัสบดีที่ 22 กรกฎาคม 2564
รวม 13,655 ราย จำแนกเป็น
ติดเชื้อใหม่ 13,110 ราย
ติดเชื้อภายในเรือนจำ/ที่ต้องขัง 545 ราย
ผู้ป่วยสะสม 424,269 ราย (ตั้งแต่ 1 เมษายน)
หายป่วยกลับบ้าน 7,921 ราย
หายป่วยสะสม 284,951 ราย (ตั้งแต่ 1 เมษายน)
เสียชีวิต 87 ราย
10 อันดับจังหวัดที่มีจำนวนผู้ติดเชื้อโควิด ในประเทศรายใหม่สูงสุด
รายละเอียดผู้เสียชีวิตของประเทศไทย
วันพุธที่ 21 กรกฎาคม 2564 จำนวน 108 ราย
แหล่งข้อมูล : กระทรวงสาธารณสุข
10 สถานที่/ประเภทกิจการให้จังหวัดพิจารณาปิด ในพื้นที่ควบคุมสูงสุดและเข้มงวด เพื่อลดความเสี่ยง ตามข้อกำหนดออกตามความในมาตรา 9
แห่งพระราชกำหนดการบริหารราชการในสถานการณ์ฉุกเฉิน พ.ศ. 2548 (ฉบับที่ 28)...
สถานที่มีเหตุจำเป็นต้องเปิด
ภายใต้มาตรการควบคุมโรคในพื้นที่ควบคุมสูงสุดและเข้มงวด
(1) สถานที่รับเลี้ยงเด็ก เฉพาะสถานที่รับเลี้ยงเด็กในโรงพยาบาล และที่มีการรับตัวไว้พักค้างคืนเป็นปกติธุระ
(2) สถานที่ดูแลผู้สูงอายุ เฉพาะที่มีการรับตัวไว้พักค้างคืนเป็นปกติธุระ
(3) ตลาดนัด เฉพาะส่วนที่ขายอาหารหรือวัตถุดิบเพื่อการบริโภค
เเละล่าสุดต้องบอกว่านักเเสดงสาวอย่าง “พิมพ์มาดา” อาการน่าเป็นห่วง หลังเห็นข่าวคนเสียชีวิตเพราะโควิด น้ำตารื้นตลอดเวลา ไม่อยากพูด หวั่นเป็นโรคซึมเศร้า?!
โดย สาวพิมพ์มาดา จิตตกเพราะ สรยุทธ ได้นำเสนอข่าวชายป่วยโควิด ดับกลางถนน ผ่านเฟซบุ๊คว่า "เดินมาล้มลงตั้งแต่ช่วงสาย เสียชีวิตตรงนี้ช่วงบ่ายยังไม่มีใครมาเก็บร่าง ตรอกบ้านพานถม ตรงข้ามวัดบวร พลเมืองดีเล่าว่าชายคนนี้เดินมาล้มลงตอนประมาณ 10 โมงเช้า เจ้าหน้าที่เข้ามาให้ออกซิเจนตอนบ่ายสอง กระทั่ง 4 โมงเย็นเสียชีวิตและยังอยู่ณจุดเดิม"
หลังจากนั้น สาวพิมพ์มาดา จึงได้โพสต์ระบุข้อความว่า "หนักบ่า หนักไหล่ นอนไม่หลับ หายใจไม่ทั่วท้อง น้ำตารื้นตลอดเวลาที่เห็นข่าวคนตาย... ไม่อยากคุยกับใคร อาการนี้ซึมเศร้ารึยังนะ ? ต้องพบแพทย์รึยังนะ ?... ตอนเป็นมะเร็งยังไม่เศร้าขนาดนี้เลย..."