ทนายเกิดผล ไขข้อกฎหมาย "ครูไพบูลย์" ประกาศยอมรับมีลูกกับ "กระต่าย พรรณนิภา" เข้าข่ายพรากผู้เยาว์หรือไม่

จากกรณีกระแสวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนักบนโลกออนไลน์ สำหรับข่าวลือสะพัด นักร้องชื่อดัง “กระต่าย พรรรนิภา” วัย 15 ปี ซุ่มตั้งท้องกับ "ผู้จัดการส่วนตัว" จนคลอดลูก โดยงานนี้ในโลกออนไลน์ได้แชร์คลิปวีดิโอของ “กระต่าย พรรรนิภา” จนว่อนโซเชียล เมื่อเธอนั้นดูอวบมีน้ำมีนวลผิดปกติ นอกจากนี้ยังใส่เสื้อผ้าตัวใหญ่โคร่ง ซึ่งชาวเน็ตก็ตาดีจับพิรุธถึงท้องที่ดูโตผิดปกติ ซ้ำการอัดคลิปช่วงหลังๆมักหาอะไรมาปกปิดท้องอยู่เสมอ นอกจากนี้ชาวเน็ตยังออกมาวิพากษ์วิจารณ์กันอย่างมากมายว่า พ่อของเด็กเป็นผู้จัดการคนใกล้ชิด ที่เมื่อ 2 ปีที่เเล้วเคยโดนอดีตภรรยา ออกมาแฉความสัมพันธ์ว่าเขาทั้งคู่นั้นเป็นมากกว่า ผู้จัดการส่วนตัว เเละนายจ้างอีกด้วย

 

 

 

ล่าสุด ทางด้าน "ไพบูลย์ แสงเดือน" และ "กระต่าย พรรณนิภา" ก็ได้ออกมาไลฟ์สดแถลงความจริงทุกประเด็น พร้อมยอมรับว่าแบบลูกผู้ชายว่าตนเป็นพ่อของลูกในท้องของนักร้องสาวจริง พร้อมกับยอมรับว่าตนทำผิดศิลธรรมข้อ 3 โดยสาเหตุที่ไม่ยอมออกมาพูดตั้งแต่แรกนั้นเป็นเพราะอยากจะเซฟความรู้สึกของลูกที่เพิ่งคลอด ซึ่งตอนนี้ได้จดทะเบียนสมรสกันอย่างถูกต้องตามกฏหมายแล้วเมื่อปี 2563 พร้อมกับกล่าวขอโทษที่ทำให้หลายๆคนผิดหวัง

 

 

 

ล่าสุด นายเกิดผล แก้วเกิด ทนายความชื่อดัง โพสต์ผ่านเฟซบุ๊ก ทนายเกิดผล แก้วเกิด ให้ความรู้เรื่องข้อกฎหมายใน หัวข้อ การที่ผู้จัดการส่วนตัวมีความสัมพันธ์กับนักร้องซึ่งในขณะนั้นยังเป็นผู้เยาว์ เป็นความผิดฐานพรากผู้เยาว์หรือไม่ โดยเผยว่า ความผิดฐานพรากผู้เยาว์ที่อายุมากกว่า 15 แต่ไม่เกิน 18 ปี แม้เด็กจะเต็มใจไปด้วยก็เป็นความผิด เพราะความผิดฐานพรากผู้เยาว์ กฎหมายมุ่งคุ้มครอง บิดา มารดา ผู้ดูแล ผู้ปกครอง บุคคลที่กล่าวมาจึงเป็นผู้เสียหายตามกฎหมาย

การพรากผู้เยาว์มาเพื่อการอนาจาร หรือร่วมประเวณี ย่อมถือว่าเป็นการพรากมาโดยไม่มีเหตุอันสมควรและหากฝ่ายชาย มีลูกเมียอยู่ก่อนแล้ว ย่อมเป็นที่ประจักษ์ว่า ชายนั้นไม่มีเหตุอันสมควร ที่จะพรากเด็กมา โดยอ้างว่า เพื่ออยู่กินกันฉันสามีภรรยาได้เลย

 

 

คำพิพากษาฎีกา ที่ 2545/2522 จำเลยซึ่งมีภรรยาและบุตรแล้วนัดพบกับผู้เยาว์ซึ่งเป็นนักเรียนหญิงชั้น ม.ศ.3 อายุ 16 ปี กำลังเรียนอยู่ และได้ร่วมประเวณีกันทุกครั้งที่พบกัน ทั้ง ๆ ที่จำเลยไม่อยู่ในฐานะที่จะเลี้ยงดูผู้เยาว์ฉันสามีภรรยาได้ การกระทำของจำเลยเป็นความผิดฐานพรากผู้เยาว์ไปเพื่อการอนาจาร แต่อาจไม่ผิดถ้าพรากมาโดยมีเจตนาเลี้ยงดูเป็นลูกเมียและขณะนั้นฝ่ายชายยังไม่มีภรรยา

คำพิพากษาฎีกาที่ 894/2538 จำเลยพา นางสาว จ. ผู้เยาว์ อายุ 17 ปี อยู่ในความปกครองไปค้างคืนนอกบ้าน และนางสาว จ. ยินยอมให้จำเลยกระทำชำเราด้วยความสมัครใจ โดย นางสาว จ. กับจำเลยรักใคร่ชอบพอกัน ประสงค์จะเป็นสามีภริยากัน เช่นนี้การกระทำของจำเลย ไม่เป็นความผิดตาม  ป.อ. มาตรา 319 วรรคแรก

 

 

ความผิดฐานพรากผู้เยาว์ เป็นความผิดสำเร็จ และเป็นความผิดต่อพ่อแม่ของผู้เยาว์ แม้ต่อมาชายหญิงจะจดทะเบียนสมรสกัน ก็ไม่ทำให้ความผิดนั้นกลายเป็นไม่ผิดแต่อย่างใด

มาตรา 319 ผู้ใดพรากผู้เยาว์อายุกว่าสิบห้าปี แต่ยังไม่เกินสิบแปดปีไปเสียจากบิดามารดา ผู้ปกครอง หรือผู้ดูแล เพื่อหากำไร หรือเพื่อการอนาจาร โดยผู้เยาว์นั้นเต็มใจไปด้วย ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่สองปีถึงสิบปี และปรับตั้งแต่สี่หมื่นบาทถึงสองแสนบาท