นุ๊ก สุทธิดา สั่งเสียลูก - สามี ลั่นผ่านปากเหวมาแล้ว พร้อมเผยอาการป่วยล่าสุด

แม้ว่าจะกลายเป็นคุณแม่ลูกสาม แต่เจ้สตัวก็ยังดูหน้าเด็กตลอดกาล สำหรับ นุ๊ก สุทธิดา เพราะแม้อายุอานามจะเดินทางมาใกล้เลข 5 ในไม่อีกกี่ปี แต่บอกเลยว่ากาลเวลาไม่สามารถพรากความอ่อนเยาว์ในตัวเธอไปได้ ซึ่งล่าสุดเธอพร้อมลูกชาย 2 คน ปิ๊ปโป้-อดัม มาเปิดใจในรายการ คุยแซ่บShow ทางช่องวัน31  เผยความในใจว่า ตอนนี้ได้สั่งเสียลูกกับสามี พร้อมเตรียมตัวตายเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แถมยังแชร์เทคนิคการเลี้ยงลูกทั้ง 3 คนที่แบบ 3 สไตล์ชนิดที่ต้องปรับจูนกันแบบไร้ลิมิตส่วนอาการ แพนิก ที่กำเริบหลังจากจบคอนเสิร์ตใหญ่นั้น เจ้าตัวก็บอกว่าอยู่ในขั้นตอนการรักษา
 

 

ตอนนี้มะเร็งที่ต่อมไทรอยด์ เราก็ตัดทิ้งไปเลย แต่ก็มีผลต่อร่างกายเรามาก โดยเฉพาะฮอร์โมน มันจะทำให้เราแก่ก่อนวัย รวมไปถึงซึมเศร้า และผู้หญิงปกติ เริ่มเข้า 40 วัยทองก็จะสวิง แต่คนที่ไม่มีต่อมไทรอยด์ มันก็สวิงกว่ามาก ประคองตัวเองในทุกวาระโอกาส และพอซึมเศร้าหายไป แพนิคมันเป็นโรคที่ยังอยู่ ถ้าเราดูแลตัวเองไม่ดี ซึ่งในคอนเสิร์ตล่าสุดแพนิคมันกลับมา เหมือยเราพักผ่อนน้อย มันส่งสัญญาณมา เวลามันกำเริบกล้ามเนื้อจะเกร็ง ใกล้เคียงตะคริว ปวดตามข้อ แต่ถ้าหนักก็ช็อก หัวใจวาย อาจจะกินยาตลอดชีวิต ทำให้แคลเซียมไม่ดูดซึม วันหนึ่งทานยาเยอะมาก แต่เราก็ต้องเลือกตัวไหนทานแล้วคุ้มค่ากับตับไต รวมไปถึงกินยาเกี่ยวกับหายใจ

 

ตอนป่วยอยู่ทำไมเราถึงไม่อยากให้ลูกๆ รับรู้?

เราไม่อยากรบกวนพวกเขา คนรอบข้าง ลูกจะคิดว่าแม่เป็นไอรอนแมน เหมือนตอนเด็กๆ ที่เราเป็นดารา ถ้าเราไม่พร้อม เราไม่อยากเจอใคร เราซ่อมตัวเราหาย แล้วเราจะออกมาเจอเอง (เมื่อวานซืนเพิ่งเป็น?) ภาวะเราไม่สบาย เครียด กล้ามเนื้อเกร็งๆ นิดหน่อย ก็บอกเพื่อนว่ากลับบ้านก่อน พอมันเป็นเราต้องฝืนตัวเอง ร่างกายจริงๆ มันจะเหนื่อยมาก เราต้องออกกำลังกายให้มันเหนื่อยกว่าเดิม

 

เหตุผลทำไมไม่พาลูกชายคนกลางออกสื่อ

เขาค่อนข้างมีโลกส่วนตัว ห้ามถ่ายรูป ห้ามพาเขาออกทีวี ปาแปงเขาคิดเองซะส่วนมาก เราแค่ให้คำแนะนำหน่อย แต่ไม่เกิน 3 ประโยค บางเรื่องเราต้องปล่อยให้เขาตัดสินใจเอง ครูที่ดีที่สุดอาจจะไม่ใช่พ่อแม่ ครูที่ดีอาจจะเป็นความผิดพลาด อาจจะต้องเรียนรู้เอง

ส่วน ”ปิ๊ปโป้” แม่หวงไหม?

ปิ๊ปโป้ : แม่หวงมากเลยครับ อย่างตอนมีแฟน มีโทรมาตลอด ลูกอยู่ไหนครับ ไปเที่ยวกับเพื่อนถามเหมือนกัน แต่เราก็เคยปรึกษาเรื่องแฟนกับแม่ เพราะเคยถามว่าคนนี้เป็นไง แม่เคยบอกว่า ถ้าจะมีแฟนต้องสวยให้เท่าแม่ด้วย แต่ยังไงแม่ก็สวยสุดแล้วครับ

 

 

นุ๊ก : มีอยู่ช่วงหนึ่ง ตอนนั้นเขาเด็กมาก เรารับไม่ได้ที่เขาจะมีแฟน วิธีที่จะกำจัดแฟนนั้น เราห้ามไม่ได้ แต่เราจะแซว จะล้อเดี๋ยวเขาก็เลิกกัน เขาเอารูปมาให้ดู เราก็บอกว่าหน้าเทา หรือเวลาเจอลูก เราก็จะแซวว่าแฟนหน้าเทาเธอเป็นไง อยากให้เขาเลิกกัน แต่ตอนนี้แม่ก็ไม่ได้หวง

ปิ๊ปโป้ : คนล่าสุดไม่ได้เลิกเพราะแม่

นุ๊ก : ถ้าเลิกเป็นเพราะเรา เราจะร้องไห้มาก เพราะเรารักแฟนลูก เป็นเหมือนลูกสาวเราอีกคน วันที่ลูกจะมีแฟนเรารับไม่ได้ แต่พอวันที่เขามีจริงๆ เรารู้สึกว่าดีนะ มีลูกสาวเพิ่ม เราชอบลูกที่จะมีแฟน

ปิ๊ปโป้ : แม่ชอบให้ผมมีแฟนเด็กกว่าตัวผม

 

 

นุ๊ก : เรามีหน้าที่ซัพพอร์ต ให้เขาลองผิดลองถูก เรามีหน้าที่ให้ข้อคิดเขา แต่จะไม่ได้ห้ามว่าจะต้องเลิกหรือจะคบ มันเป็นสิทธิ์ของเขา

แล้วเรื่องไหนที่ ปิ๊ปโป้ จะมาบอกแม่ในวันนี้?

ปิ๊ปโป้ : ชอบแอบหนีไปเที่ยวกับเพื่อน แต่ไม่เคยมีไปกับสาวเลย (บีบมือแม่) ก็บอกไปสยามแหละ

นุ๊ก : แต่แม่รู้นะ เพราะเขาหายใจผิดจังหวะ ว่าเขาไม่พูดความจริง เราเคยพูดว่าที่โทรตามไม่ได้หวง แต่เราเป็นห่วง ส่งข่าวมาเรื่อยๆ

ปิ๊ปโป้ : ก็คือเคยกลับดึกสุดตอนเที่ยงคืน

นุ๊ก : ก็ตอนนั้นเด็กมาก หายไปกับสาวหน้าเทา เพราะปกติต้อง 2-3 ทุ่ม แต่นี่ดึกมาก แต่ตัดภาพมาที่นุ๊กตอนนั้น (หัวเราะ)และสอนลูกเรื่องเพศ

นุ๊ก : ก็มีพูดบ้าง แต่ตอนเด็กเขาจะแอ๊บ แต่พอโตเขาก็เรียนรู้ หรือถ้าเราไปทำผู้หญิงท้อง เรื่องโรคติดต่อ พูดทีเล่นทีจริง แบบขำๆ

ปิ๊ปโป้ : ป๋าก็สอนด้วยเหมือนกัน แต่ก็ทำตามพ่อแม่สอน

นุ๊ก : แต่ถ้าเป็นปาแปง เราต้องกำหนดจิตเราก่อน เราพูดได้ไม่เกิน 3 ประโยค เขาก็จะสวิตช์ออฟ เขาเป็นตั้งแต่เด็ก แต่ปาแปง ถ้าเป็นเรื่องที่สำคัญ 3 ประโยคเนื้อๆ เข้าที่หัวใจ จบการสนทนา ไม่สามารถพูดเพ้อเจ้อแล้ว

 

 

ซึ่ง นุ๊ก เตรียมตัวตาย?

ตอนนี้ได้สั่งเสียกับลูก กับสามี เราผ่านปากเหวมาแล้ว ความตายมันเคยอยู่ตรงหน้า เราไม่สามารถรู้เลยว่าเราจะตายตอนไหน เราก็คุยกับลูก สามี ติดตลก ขำๆ แต่ไม่อยากให้เครียด แม่ก็บอกว่าถ้าแม่ไม่อยู่ ขายได้นะ แม่ไม่ได้ซีเรียส ให้น้องเรียนจบก่อน หาร 3 เท่ากัน

 

แต่สามียังไม่ได้บอก เพราะเราค่อยๆ ให้เขายืนได้ด้วยตัวเอง เพราะตอนนั้นเขาเพิ่งจบและมาใช้ชีวิต และวันที่เขาเริ่มดูตัวเองได้ เราก็เริ่มบอก เราจดเป็นเล่ม ให้เขาเอาไว้ดู ซึ่งเราไม่ได้ห่วงอะไร ซึ่งมันต้องอยู่ให้ได้ ถ้าใครคนหนึ่งจะไม่อยู่