ภรรยาเล่าวาระสุดท้ายชีวิต เมฆ วินัย ฝันแปลก รูดผิวหนังออกจนเลือดเต็มเตียง

จากกรณีข่าวเศร้าวงการบันเทิง เมื่ออดีตพระเอกร้อยล้าน เมฆ วินัย ไกรบุตร ที่ป่วยเรื้อรังจากโรคตุ่มน้ำพอง เป็นระยะเวลากว่า 5 ปี ได้เสียชีวิตลงในวัย 54 ปี โดย เอ๋ อรชัญญาช์ ภรรยาของ เมฆ วินัย ได้เผยข่าวเศร้าว่าสามีสิ้นลมเมื่อเวลา 23.49 น. ของวันที่ 20 มี.ค. 2567 จากภาวะความดันตก ติดเชื้อในกระแสเลือด กระทั่งหัวใจหยุดเต้นและเสียชีวิตในเวลาต่อมา 

 

โดยทางครอบครัวจะมีการจัดงานศพตามหลักศาสนาพุทธ โดยมีกำหนดการสวดอภิธรรมตั้งแต่วันที่ 21-24 มี.ค. 2567 ณ ศาลา 10 วัดศิริพงษ์ธรรมนิมิต ซอยวัชรพล แขวงท่าแร้ง เขตบางเขน กรุงเทพฯ และฌาปนกิจวันที่ 25 มี.ค. 2567

ทั้งนี้ เอ๋ อรชัญญาช์ ภรรยาของ เมฆ วินัย ไกรบุตร ได้เปิดใจยอมรับว่าทุกอย่างปุบปับ วันที่ 15 มี.ค. เมฆมีอาการเหมือนหยุดหายใจไปพักนึง พอกระตุ้นจนฟื้น ก็เรียกตัวเองมาหอม บอกรักตลอด ก่อนจะเข้ารักษาตัววันที่ 18 มี.ค. เหตุมีอาการชักเกร็งและไม่ได้สติอีกเลย

พี่เมฆเข้าโรงพยาบาลล่าสุด เมื่อวันที่ 18 มี.ค. แต่ก่อนหน้านั้น วันที่ 15 พี่เมฆหยุดหายใจไปแป๊บนึง ตอนที่พี่ออกไปรับเด็ก พี่ก็รีบกลับบ้าน พอกลับไปถึง น้องเขาก็กระตุ้นให้ฟื้นก่อน ตอนแรกก็คิดว่าเขาอาจจะแค่ค้างไป แต่พอหลังจากวันนั้นเขาก็มีอาการแปลกไป เขาก็จะเรียกหอมและบอกรักตลอดเวลา  (น้ำเสียงสั่นเครือ) โดยที่เขาก็ทำแบบนี้อยู่ประมาณ 2- 3 วัน แล้วเขาก็บอกว่าเขาเหนื่อยมากเลย ก็เลยคิดว่าเขาเหนื่อยจากแผล นึกว่าเหนื่อยจากการเข้าโรงพยาบาลครั้งล่าสุดที่ไปให้น้ำเกลือ เราก็คิดว่าเขาเพลีย ก็เลยบอกให้เขานอน เหนื่อยก็พัก เหนื่อยก็นอน ต่อจากนั้นวันที่ 18 จู่ๆเขาก็มีอาการเกร็ง ก็เลยตัดสินใจเรียกรถพยาบาลฉุกเฉิน หลังจากวันนั้นก็ไม่ได้คุยกับเขาอีกเลย เขาก็ไม่มีสติอีกเลย

 

 

ถามว่าก่อนหน้านี้สังหรณ์ใจไหม ก็สังหรณ์เหมือนกัน เพราะมันผิดปกติ เพราะปกติพี่เมฆไม่เคยบ่นเหนื่อย จะพูดกับเราเสมอว่าให้สู้ไปด้วยกันนะ สู้อีกนิดเดียวก็จะหลุดแล้ว สภาพจิตใจ พอเขาพูดประโยคนั้น เราก็ใจไม่ดี แต่เราไม่คิดว่าเขาจะไป คิดว่าเขาคงหนัก รอบนี้อาจจะหนัก

จริงๆก่อนหน้านี้พี่เมฆดีขึ้นช่วงนึง เขาเหมือนมีแผลเยอะ เขาก็ไปให้เลือดกับน้ำเกลือที่รพ.สายไหม คืนแรกที่เขาไป เขาบอกว่าเขาฝันว่ามีคนบอกให้เขารูดออกให้หมดเอาออกให้หมด เขาก็เลยไปรูดผิวหนังตัวเองออกหมดเลย ขาแขนเป็นแผลเต็มไปหมดเลย เราตื่นขึ้นมาคิดว่าเขาเป็นอะไร พอเดินไปดูเลือดท่วมเตียงเลย ก็เรียกพยาบาลมาดู ปรากฏว่าถุงให้เลือดถูกดึงออกหมด พอมีสติเขาก็ขอโทษ แล้วเขาหัวเราะ เขาบอกว่าเขาฝันว่ามีคนบอกให้เขารูดออกให้หมด หลังจากวันนั้นมา เขาก็เป็นแผลทั้งตัว เป็นที่มาของการติดเชื้อ

ตอนแรกแพทย์ประเมินว่าติดเชื้อในกระแสเลือด เพราะว่าอุณหภูมิในตัวเขา 36 องศาตลอด ความดันตก หัวใจเต้นช้าลง แล้วก็มีอาการน้ำท่วมปวด แต่ว่าด้วยความที่ความดันเขาตก มันไม่สามารถที่จะรีดน้ำออกจากปอดได้ มันเป็นภาวะที่อันตราย ก็เลยต้องปล่อย แต่เราก็อยู่กับเขาทั้งวันเมื่อวาน อยู่จนเขาไป หมอก็ให้เราเข้าไปคุย ก็บอกกับเขาว่าให้สู้ แต่ถ้าสู้จนแบบ..(ร้องไห้) 5 ปีเนอะ มันยาวนาน เขาก็สู้มาตลอดแล้ว (ร้องไห้) เขาสู้มาก พี่เมฆจะคิดถึงครอบครัวตลอด เขาบอกว่าสู้เพื่อเรานะ (ร้องไห้) เราก็บอกว่าให้สู้ให้ถึงที่สุด แต่ถ้ามันไม่ไหว ถ้าเหนื่อย พี่ก็พักนะ (ร้องไห้) ถ้าไม่ไหวก็พอแล้ว

 

เมื่อวานคุณหมอบอกตั้งแต่เช้าว่าอาการนี้มันเสี่ยง อันตรายมาก เราทำเรื่องส่งตัวไปจุฬาฯ แต่ด้วยความที่ความดันเขาตกลงเรื่อยๆ เคลื่อนย้ายผู้ป่วยไม่ได้ ทางโน้นไม่กล้ารับ ทางนี้ก็ไม่กล้าส่ง อาการของเขามันแย่ลง เราเห็นเขาเหนื่อยด้วยแหละร่างกายเขากระตุกตลอด

ช่วงหลังเขาเจ็บมาก แล้วเขาเหนื่อย เรารักเขานะ เราทำให้เขาได้ทุกอย่าง พอวันที่มันทรมานมากๆ เรารู้ว่าเขายังห่วงเราอยู่ เราก็ต้องเป็นคนบอกเขาว่า เราไหว เขาจะถามเราตลอดว่าเราไหวไหม ดูแลในบ้าน ทุกอย่างคือภาระของเรามาตลอด เขาก็ถามเราเสมอ เราว่าที่เขาฝืนเพราะกลัวเราไม่ไหว แต่พอหลังๆ เราบอกบ่อยว่าเราไหว เราทำได้ ไม่ต้องห่วง เขาก็คงหมดห่วง

ก็ไม่ต้องห่วงแล้ว ขอให้ไปสู่ภพภูมิที่ดี พี่เมฆทำดีที่สุดแล้ว พี่เมฆอดทนมาเยอะมาก เป็นสามีที่ดี เป็นพ่อที่ดีของลูก พี่เมฆสร้างเป้าหมายให้ลูกตลอดเวลา จากวันนี้ไปสิ่งที่พี่เมฆต้องการสานต่อ เราก็จะทำทุกอย่างให้ลูกเราดีที่สุดในฐานะแม่คนนึง ในฐานะเมีย ในฐานะแม่ จากวันนี้ไปจะทำทุกอย่าง