- 04 ก.ค. 2567
"ปิ่น คณินณัฎฐ์" ป่วยแพ้ภูมิตัวเอง ป่วยตั้งแต่อายุ 17 ต้องผ่าตัด 16 ครั้ง ฟอกไต 4 ปี แต่ใจสู้หลังเปลี่ยนความคิดใหม่
“ปิ่น คณินณัฎฐ์ ตั้งสำเริงวงศ์”อินฟูสาว ผู้ป่วยโรค SLE แพ้ภูมิตัวเอง หรือที่เรียกกันว่า โรคพุ่มพวง ได้ออกมาเล่าเรื่องราวโดยเจ้าตัวป่วยตั้งแต่อายุ 17 ปัจจุบันอายุ 34 ปี ผ่าตัดมาแล้ว 16 ครั้ง ฟอกไต 4 ปี น็อคเกือบตายมาแล้วหลายครั้ง ทุกข์ทรมานจนไมอยากมีชีวิต
ล่าสุดก็ออกมาเล่าประสบการณ์ในงาน เสวนาธรรม เสวนาชีวิต ที่จะจัดขึ้นวันที่ 7 ก.ค.นี้ เพื่อเป็นวิทยาทานให้กับผู้ป่วยโรค SLE ก้าวผ่านความทุกข์ เหมือนที่ปิ่นเคยก้าวผ่านมาแล้ว วิธีการดูแลตัวเอง สู้จนโรคร้ายสงบ อะไรที่ทำให้ปิ่นรอดตาย และมีชีวิตมาจนถึงทุกวันนี้
ที่เจอมาว่า ปิ่นเป็นโรคแพ้ภูมิตัวเอง หรือโรคพุ่มพวง เป็นมา 17 ปีแล้ว ผ่าตัดมาเยอะมาก ผ่าเปลี่ยนข้อกระดูกสะโพก ผ่าตัดทำเส้นฟอกไต เคยฟอกไตมา 4 ปี ผ่าทำเส้นที่ขาหนีบ 1 ครั้ง ที่คอ 2 ครั้ง ที่หน้าอก ผ่าตัดปิดเส้นฟอกไตหลังปลูกถ่ายไต ทำเส้นฟอกไตที่แขน 4 ครั้ง ผ่าตัดปลูกถ่ายไต ผ่าไตถุงน้ำใหญ่ เจาะปอด 1 ครั้ง เจาะไต ส่องกล้องเข้าไปในลำไส้ 2 ครั้ง ผ่าตัดไปทั้งหมด 16 ครั้ง หลายคนอาจจะงงว่า หลายคนจะถามว่ารอดมาได้ยังไง
ปิ่นเป็นโรคแพ้ภูมิตัวเองตั้งแต่อายุ 17 ปี ได้แต่งงว่ามันคืออะไร ตอนที่เริ่มกินยากดภูมิมันก็หน้าบวมตัวบวมเป็นสิว เรารับในสิ่งที่ตัวเองเป็นไม่ได้ ส่องกระจกร้องไห้ทุกวัน จากเด็กหน้าเล็กๆ กลายเป็นหน้าบวม ไม่กล้าออกจากบ้านหยุดเรียน กระทั่งดีขึ้นแล้วกลับไปเรียนสอบติดนิเทศจุฬา จนเรียนจบ ก็ยังรับในสิ่งที่ตัวเองเป็นไม่ได้ ทุกข์ทรมานในสิ่งที่ตัวเองเป็นเวลาที่หมอเพิ่มยา หรือผลเลือดออกมาไม่ดีได้แต่เครียด
เรียนจบมาได้เกียรตินิยมอันดับ 1 แต่ไม่ได้ทำงานเพราะป่วย ไม่อยากอยู่ รับไม่ได้จนถึงวันที่เป็นหนักมากๆ วันที่ไตวาย SLE ขึ้นสมอง ปิ่นชักสลบไป 4 วัน มันทรมานที่สุดในชีวิต สุดท้ายต้องคุยกับตัวเองปิ่นมึงจะเอายังไงกับชีวิตต่อ จะนอนแบบนี้แล้วยอมรับกับชะตากรรมไปเรื่อยๆ แบบนี้ใช่ไหม ก็หันไปเห็นแม่ที่นอนอยู่ข้างๆ เราก็นึกถึงครอบครัว นึกถึงแฟน คนรอบตัวที่สู้เพื่อเรา มันก็เลยคิดแล้วบรรลุเลย ที่ผ่านมาเรามัวแต่คิดอะไรอยู่ โทษตัวเอง ถามว่าทำไมต้องเป็นเรา คิดไปแล้วมันหายไหม ก็เลยบอกตัวเองว่า ตั้งแต่นี้เป็นต้นไปเราจะเลิกคิดอะไรที่ไม่ดี บอกตัวเองให้ยอมรับในสิ่งที่ตัวเองกำลังเป็นอยู่
อันนี้สำคัญมากๆ พอเรายอมรับทุกอย่างมันเบาเลย เราบอกตัวเองว่า ต่อไปนี้อะไรที่เข้ามาเรายอมรับได้ แล้วก็บอกฟ้าดินทุกสิ่งอย่าง ขอให้อะไรที่มันเข้ามาค่อยๆ มานะ เรายอมรับแล้วจริงๆ นอกจากการยอมรับแล้ว สิ่งสำคัญอีกอย่างที่ทำให้ผ่านความเจ็บป่วยมาได้ก็คือ การหาอะไรที่พึ่งพาจิตใจเราได้ ไม่ว่าจะเป็นการสวดมนต์ไหว้พระ อะไรก็ตามที่มันทำให้มีความสุขแล้วลืมความเจ็บปวดไปได้