ตำนานกรีก ความเชื่อมโยง "ไททัน - ไททานิค" สู่จุดจบเศร้า อาถรรพ์ หรือ ทะนงตน?

ทั่วโลกยังคงไว้อาลัย และ พูดถึงอย่างหนัก สำหรับการเสียชีวิตของลูกเรือ 5 คนใน เรือดำน้ำไททัน (Titan) ที่ลงไปทัวร์ชมซากไททานิค (Titanic) ตั้งแต่วันที่ 18 มิถุนายน 2566 กระทั่งขาดการติดต่อไปตั้งแต่ลงน้ำเพียงแค่ 1 ชั่วโมง 45 นาที กระทั่งกลางดึกวันที่ 22 มิถุนายน 2566 ตามเวลาประเทศไทยมีรายงานว่า ผู้โดยสารทั้งหมดเสียชีวิต

 

ตามรายงานระบุว่า ยามชายฝั่งสหรัฐอเมริกายืนยัน พบชิ้นส่วนเรือไททัน ห่างจากซากส่วนท้ายเรือไททานิคราว 490 เมตรและว่า 5 คนบนเรือเสียชีวิตทั้งหมด เนื่องจากเรือระเบิด

- คลิปจำลองเรือดำน้ำไททันระเบิดใต้มหาสมุทรจมเคียงคู่ซากเรือไททานิค

เกี่ยวกับเรื่องนี้ มีการค้นคว้าอ้างอิงตามหนังสือ วรรณกรรม ประวัติศาสตร์เรื่องเล่าแห่งจินตนาการ หรือ A Little History of Literature เขียนโดย นายจอห์น ซัตเทอร์แลนด์ ศาสตราจารย์เกียรติคุณด้านวรรณกรรมอังกฤษสมัยใหม่ ม.คอลเลจลอนดอนของอังกฤษ แปลโดย นายสุรเดช โชติอุดมพันธ์ อาจารย์ประจำภาควิชาวรรณคดีเปรียบเทียบ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

โดยเนื้อหาจะเผยถึงที่มาและความเชื่อมโยงของคำทั้ง 2 คำ ซึ่งคำว่า ไททัน Titan ซึ่งเป็นคำนามหมายถึง ผู้ที่มีพละกำลังมหาศาล และคำว่า ไททานิค Titanic เป็นคำคุณศัพท์ของคำว่า Titan ซึ่งในหนังสือเล่มนี้อธิบายว่า

 

ในตำนานกรีกโบราณ บรรดาไททัน (Titan) คือ เผ่าเทพเจ้ายักษ์ ผู้ให้กำเนิดเหล่าไททันคือผืนดินและท้องฟ้า และพวกเขาเป็นเผ่าพันธุ์แรกบนโลกที่มีรูปร่างเหมือนมนุษย์ หลังจากเสพสุขในฐานะเผ่าพันธุ์ที่มีอำนาจมากที่สุดบนโลกเป็นเวลานาน เหล่าไททันก็ตกอยู่ในภาวะสงครามอันยาวนานนับสิบปีกับเหล่าทวยเทพเผ่าพันธุ์ใหม่ที่มีวิวัฒนาการสูงขึ้น

แม้ว่าไททันจะเป็นยักษ์ที่มีพละกำลังมาก แต่นั่นเป็นเพียงสิ่งเดียวที่พวกเขามี เหล่าทวยเทพเผ่าพันธุ์ใหม่ซึ่งมีชื่อว่า โอลิมเปียน (Olympian) มีความสามารถเหนือกว่าในหลายๆ ด้าน ทั้งปัญญา ความงาม และทักษะต่างๆ ที่สำคัญคือเหล่าโอลิมเปียนมีลักษณะเหมือนมนุษย์ (หรืออาจเทียบได้ว่า เหมือนกับพวกเรา) มากกว่าจะเป็นเพียงพลังธรรมชาติ แม้ว่าจะมีพละกำลังมหาศาล แต่ตามตำนานแล้ว เหล่าไททันต้องประสบกับความพ่ายแพ้

เรือเดินสมุทรของบริษัทไวท์สตาร์ไลน์ ซึ่งจมลงไปที่ก้นมหาสมุทรแอตแลนติกในเดือนเม.ย. 1912 มีชื่อว่า ไททานิคและมีพิธีที่เชื่อมโยงกับตำนานอย่างการ "รินเหล้าบวงสรวง" โดยเคาะขวดแชมเปญกับหัวเรือ เรือลำนี้ได้ชื่อดังกล่าวเพราะเป็นเรือที่ใหญ่ที่สุด เร็วที่สุด และมีกำลังมากที่สุดลำหนึ่งที่จะแล่นข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกในสมัยนั้น 

ผู้คนเชื่อกันว่า เรือไททานิคไม่มีวันล่ม แต่คนที่ตั้งชื่อดังกล่าวย่อมรู้สึกไม่สบายใจนัก ดูจะเป็นชะตาลิขิตที่ล่อลวงใจเลือกตั้งชื่อเรือว่า ไททานิค หากแม้นพวกเขาจะรำลึกได้สักนิดว่า เกิดอะไรขึ้นกับเหล่าไททัน

 

นายซัตเทอร์แลนด์ ระบุอีกว่า เหตุผลหนึ่งที่ทำให้เราหลงใหลมหันตภัยครั้งนี้อาจเป็นเพราะเราสงสัยไร้เหตุผลว่า เหตุการณ์เรือไททานิคล่มนั้นเป็นการส่งสัญญาณบางอย่างให้แก่เรา (ต้องใช้เงินนับล้านๆ ดอลลาร์เพื่อสำรวจเรือที่จมอยู่ใต้น้ำ และตลอดเวลาที่ผ่านมาก็มีหลายคนอยากให้กู้เรือลำนี้) 

เหตุการณ์ดังกล่าวบ่งบอกเรื่องบางอย่าง มันเตือนเราถึงบางสิ่งที่เราควรจะพยายามทำความเข้าใจอย่างแท้จริง ประโยคที่ว่า "อย่าทะนงตนจนเกินไป" น่าจะเป็นข้อเตือนใจจากเหตุการณ์ที่กลายเป็นตำนานแห่งยุคสมัยของเรา

ศาลผู้ทำหน้าที่ไต่สวนหลังจากเหตุการณ์เรือไททานิคอับปางได้พิจารณาเหตุและผล ก่อนลงความเห็นว่า ความผิดเกิดจากการบังคับกฎที่หย่อนยาน การตรวจตราดูหินโสโครกอย่างหละหลวม การสร้างเรือที่ไม่ได้มาตรฐาน และพื้นที่วางเรือชูชีพที่ไม่เพียงพอตามกฎหมาย ทั้งหมดนี้ไม่ผิดจากความจริงเลย

ภาพจาก OceanGate Expeditions