นักเขียนซีไรต์ เจอจังๆ! พาฝรั่งกินข้าวหัวหิน เช็คบิลเกือบหมื่น กุ้งเผาตัวละพัน ที่แท้ร้านเดิมขึ้นชื่อเรื่องโกง

จากกรณี “วินทร์ เลียววาริณ” หรือ นายสมชัย เลี้ยววาริณ นักเขียนรางวัลซีไรต์2สมัย ได้โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊ก วินทร์ เลียววาริณ บอกเล่าเรื่องราวที่ตนเองนั้นไปประสบมา จึงอยากนำมาเผยแพร่ไว้เป็นอุทาหรณ์ ถึงการไปรับประทานอาหารตามร้าน ซึ่งอาจโดนโกงค่าอาหารได้ง่าย โดยเรื่องราวทั้งหมดระบุว่า

 

 

เรื่องนี้ผ่านมาร่วมสองเดือนแล้ว หาโอกาสเล่าไม่ได้

 

เล่าวันนี้ก็แล้วกัน

 

ผมไปเที่ยวชะอำในเดือนกันยายน พาคนต่างชาติไปด้วย ครั้นตอนเย็นก็ไปหาข้าวกินที่ตลาดหัวหิน ทำเช่นนี้มา 20-30 ปีแล้ว ไม่เคยมีปัญหา

 

เที่ยวนี้คนต่างชาติบอกว่าอยากไปกินอาหารทะเลที่ร้านซีฟู้ดร้านหนึ่งในตลาด บอกว่าเห็นชื่อนี้ในเว็บไซต์ ก็เข้าไปนั่ง เป็นร้านธรรมดา ไม่ใช่ภัตตาคารหรูอะไร

 

ผมปล่อยให้แขกสั่งอาหารตามสบาย ก็มีกุ้งเผาสี่ตัว ต้มยำ หอย อาหารไทยพื้นๆ ธรรมดา

 

ขณะสั่งกุ้งเผา คนต่างชาติถามราคาก่อน คนขายบอกเดี๋ยวค่อยมาบอก แต่ก็ไม่ได้บอก นำอาหารมาเสิร์ฟเลย

 

หลังอาหารก็เรียกเก็บบิล ผมประเมินราคาอาหารบนโต๊ะ อย่างมากก็พันห้า หรือไม่เกินสองพ้น เพราะไม่ใช่กุ้งใหญ่

 

 

 

 

ปรากฏว่าคนที่นำบิลมาส่งเป็นเด็กหญิงตัวน้อย บิลเขียนราคาหกพันกว่าบาท กุ้งราคาตัวละหนึ่งพันบาท มองซ้ายมองขวาหาผู้ใหญ่ที่เป็นเจ้าของร้านเพื่อสอบถาม ก็ไม่มีเงาสักคน มีแต่เด็กหญิงจ้องตาลูกค้ารอรับเงิน

 

เราออกจากร้านด้วยความรู้สึกแย่ เพราะรู้ว่าถูกโกง คนขายตั้งใจไม่บอกราคา เห็นว่านอกจากผมคนไทยคนเดียว ที่เหลือเป็นคนต่างชาติ

 

เนื่องจากมีแขกต่างชาติ ผมจึงตัดสินใจไม่ทำเรื่องวุ่นวาย ยอมจ่ายและออกจากร้านไป

 

เมื่อเล่าเรื่องนี้ให้คนอื่นฟัง ก็ได้ความว่า ร้านซีฟู้ดนี้มีประวัติในการโกงแบบนี้มานานหลายปี เป็นที่ขึ้นชื่อในหัวหิน แต่ไม่มีใครทำอะไรได้ ลูกค้าก็บ่นแล้วก็ไปครั้งเดียวก็ไม่กลับไปอีก ร้านก็ยังคงทำอย่างนี้กับคนอื่นต่อไปได้

 

ผมลังเลอยู่นานว่าจะเล่าเรื่องนี้สู่สาธารณะดีไหม แต่ในที่สุดก็คิดว่าเล่าดีกว่า โดยไม่ต้องบอกชื่อร้าน เนื่องจากผมไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้ จึงตั้งตัวไม่ทันจริงๆ ก็ไม่ได้เก็บหลักฐานใบเสร็จและถ่ายรูปร้าน (แต่หาก Google คำว่า "ร้านซีฟู้ด หัวหิน โกง" ก็รู้)

 

ถ้าหากมีคนได้รับประโยชน์จากคำเตือนนี้สักหกพันคน เงินหกพันบาทที่ผมเสียไปก็คุ้ม

 

 

บทเรียนคนละบาทเดียว

 

สิ่งที่ผมอยากเตือนผู้อ่านมีข้อเดียวคือ เมื่อสั่งอาหาร จงถามราคาเสมอ ถ้าไม่รู้ราคา ก็ไม่ต้องสั่งไม่ต้องกิน

 

ความจริงคนที่ควรจะเดือดร้อนใจและรีบทำอะไรสักอย่างมากที่สุดก็คือชาวหัวหิน เพราะมันทำให้ลูกค้าเข็ดขยาดกับหัวหินในภาพรวม

 

แต่ที่น่าเศร้าใจคือ หัวหินไม่ใช่คดีเดียว

 

การท่องเที่ยวแบบ mass tourism ก่อให้เกิดมิจฉาชีพที่ซ่อนตัวในรูปพ่อค้าแม่ค้า ร้านค้า รถแท็กซี่ ฯลฯ ที่พยายามรีดเงินจากนักท่องเที่ยวให้มากที่สุด โดยไม่คำนึงว่า ท้ายที่สุดแล้ว ผลกรรมจะตกอยู่กับคนไทยทั้งหมดว่าเป็นประเทศขี้โกง

 

 

 

 

ขอบคุณเฟซบุ๊ก : วินทร์ เลียววาริณ