สาวเจอคุณลุงหลงทางบนรถไฟฟ้า เข้าไปถามได้รู้ลุงมาจากบ้านพักคนชรา อยากออกมาเที่ยวก่อนจะไม่มีโอกาส

สาวเจอคุณลุงหลงทางบนรถไฟฟ้า เข้าไปถามได้รู้ลุงมาจากบ้านพักคนชรา อยากออกมาเที่ยวก่อนจะไม่มีโอกาส

สาวโพสต์เรื่องราวหลังได้พบเจอกับคุณลุงคนหนึ่งระหว่างเดินทางโดยรถไฟฟ้า หลังได้พูดคุยคุณลุงทำเธอสะอึกและจุกในอกไปหลายรอบ เรื่องราวชีวิตที่ผ่านมาของคุณลุงทำเอาเธอแทบหลั่งน้ำตา แต่คุณลุงก็ยังใช้ชีวิตอย่างมีความสุข

 

คุณ Fern Ccn เล่าว่า เอาจริง​ ๆ​ เรามองว่าวันนี้ที่ได้ขึ้นรถไฟฟ้าฟรีมันก็เป็นแค่วันสำคัญที่เค้าเปิดให้ขึ้น​ ซึ่งมันก็ดีไม่ต้องเสียเงินค่าเดินทาง​ เพราะเราใช้รถไฟฟ้าในการเดินทางทุกวันอยู่แล้ว​ แต่... มันไม่ใช่กับใครคนนึงหรือใครหลาย​ ๆ​ คน​ ซึ่งทำให้พูดได้เต็มปากว่าขอบคุณที่มีวันนี้

วันนี้หลังจากเลิกงานเลยรีบกลับบ้าน​ พอมาถึงที่สถานีรถไฟฟ้าคนก็แน่นตามที่คาดไว้ทำให้รู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย​ ระหว่างที่ขึ้นรถก็เห็นคุณลุงท่านหนึ่งขึ้นเบียดตามเราเข้ามาด้วย​ และระหว่างที่รถไฟฟ้าขับเคลื่อนไปยังสถานีต่อไป​ คุณลุงท่านนั้นก็ถามคนข้าง​ ๆ​ ว่าถ้าจะไปเซนทรัลลาดพร้าวต้องลงสถานีไหน​ครับ​ ทางนั้นก็เลยตอบไปว่า​ ถ้าจะไปเซนทรัลลาดพร้าวให้ลงสถานีต่อไปได้เลยค่ะ​ถึงเลย​ และพอถึงสถานีพหลโยธิน​ เราก็ลงพร้อมกับคุณลุง ก็เลยคิดว่าไหน​ ๆ​ แล้วก็จะไปทางเดียวกันเลยจะพาคุณลุงไปด้วยเลยแล้วกัน

เรา​ : คุณลุงคะ​ คุณลุงจะไปเซนทรัลลาดพร้าวใช่มั้ยคะ
คุณลุง : ใช่หนู
เรา​ : งั้นคุณลุงตามหนูมาค่ะ​ พอดีจะไปขึ้นรถไฟฟ้าที่เซนทรัลพอดี
คุณลุง​ : โอ้​ ดีเลย​ ลุงไม่เคยมาแถวนี้

ระหว่างทางเราก็ถามคุณลุงไปตลอดทาง​
เรา​ : คุณลุงบ้านอยู่ไหนเนี่ย​ ถึงมาที่นี่
คุณลุง​ : ลุงอยู่บ้านพักคนชรา​ ลุงมาเที่ยวน่ะ​ เห็นเค้าว่าที่นี่สวยดีลุงอยากมาเปิดหูเปิดตา
(สะอึกไปวูบนึงเพราะตอนแรกคิดว่าแกมาหาลูกทีนี่)
เรา​ : ว้าว​ คุณลุงเก่งจังเลยค่ะ​ มาเองคนเดียวด้วยแล้วคุณลุงอยู่ที่ไหนหรอคะ
คุณลุง​ : (โชว์เสื้อที่ปักชื่อของบ้านพักคนชราให้ดู)​ ลุงอยู่เคหะ​ ตรงสมุทรปราการน่ะ​ นี่ดีนะเค้าให้ขึ้นฟรี​ ลุงเลยมาได้​ ไม่เสียตังค์​ 55555​ ก่อนนี่ลุงมาหลายที่ละ​ ตอนแรกว่าจะไปเซนทรัลเวสเกต​ แต่คิดไปคิดมากลัวว่าจะกลับไม่ทันเลยมาที่นี่แทน (สะอึกอีกที)
เรา​ : น่าจะฟรีหลาย​ ๆ​ วันเนอะลุงจะได้ไปเที่ยวได้หลาย​ ๆ​ ที่​ แล้วทำไมลุงไม่พาเพื่อนมาด้วยล่ะคะ​
คุณลุง​ : อ๋อ​ ตอนแรกลุงมีเพื่อนรวมลุงด้วยเป็น​ 3 คนก็ไปเที่ยวหลาย​ ๆ​ ที่กันนะ​ แต่พวกเพื่อนลุงเค้าไปหมดแล้ว​ เหลือลุงคนเดียว​ (สะอึกอีกรอบ)
เรา​ : ดีนะคะคุณลุง​ อายุยืนได้เที่ยว​หลาย​ ๆ​ ที่​ ก็ถือว่าเที่ยวแทนละกันค่ะ​ ขอให้ลุงได้เที่ยวทุกที่ที่เปิดเลยนะ​
คุณลุง​ : 555​ นั่นน่ะสิ​ นี่ก็ไกลเหมือนกันนะลุงก็เซ ๆ​ ละ​ บ้านพักคนชรามันก็ต้องดูแลตัวเอง​ เลยต้องรีบมาก่อนที่จะมาไม่ได้​ ดีนะที่มันฟรี​ ลุงจะได้ไม่ต้องเสียตัง
เรา​ : นั่นสิลุง
คุณลุง​ : ลุงเป็นจ่าอากาศนะ​ ทำงานมา​ 12​ ปี​เลยเกษียณไม่ไหวพอละ​ ทำงานมาเยอะขอพักบ้าง​ 5555
เรา​ : คุณลุงยังดูแข็งแรงอยู่เลยนะคะ

(ถึงหน้าห้าง​เราต้องมาส่งคุณลุงแค่นี้)
เรา​ : คุณลุงหนูขอให้คุณลุงแข็งแรง​ แล้วได้ไปเที่ยวทุก​ ๆ​ ที่ที่ลุงอยากไปเที่ยวนะ​ ยังมีอีกหลายสถานีที่กำลังสร้าง​ คุณลุงต้องได้ไปเที่ยวนะ
คุณลุง​ : 5555​ ขอบใจมากหนู​ โชคดี​ ๆ

เรามองคุณลุงเดินขึ้นบันได​ คุณลุงแกเดินค่อยข้างเซแล้ว​ ก่อนจะลับตาไป​ เราถ่ายรูปไม่ทันและจำชื่อบ้านพักคนชรานั้นไม่ได้​ แต่จาก​ที่ค้นหาในเว็บตามที่ลุงบอก​ ก็เจอชื่อ​ สรางคนิเวศ​ สภากาชาดไทย​ ซึ่งน่าจะเป็นที่นี่แหละ
คุณลุงไม่ได้ขอให้ช่วยเรื่องอะไรเลย​ ระหว่างที่พูดคุณลุงดูมีความสุขแม้เรื่องราวจะทำให้เราสะอึกไป​ เราพยายามพูดให้เรื่องราวมันไม่อึดอัด​ อันนี้เรามาแบ่งปันเฉย​ ๆ​ เราไม่กล้าถามว่าแล้วครอบครัวคุณลุงล่ะคะ​ เพราะไม่กล้าถามและไม่อยากรู้รายละเอียดเชิงลึก​ แต่เรารู้สึกดีที่วันนี่เราได้เจอคุณลุงท่านนี้​ ยังมีเรื่องอีกเยอะที่อยากจะถาม​ แต่เวลามันน้อยเกินไป

คุณลุงใส่เสื้อขาวกางเกงขาดำ​ สะพายกระเป๋าผ้าสีขาว

 

สาวเจอคุณลุงหลงทางบนรถไฟฟ้า เข้าไปถามได้รู้ลุงมาจากบ้านพักคนชรา อยากออกมาเที่ยวก่อนจะไม่มีโอกาส

 

ขอบคุณ Fern Ccn