วัยรุ่นกรุงเทพแบกเป้มาอุตรดิตถ์เพราะเพื่อนชวนมาทำงาน สุดท้ายถูกลอยแพนั่งหิวอยู่ข้างถนนไม่กล้าซื้อข้าวเพราะกลัวไม่มีเงินกลับบ้าน

วัยรุ่นกรุงเทพแบกเป้มาอุตรดิตถ์เพราะเพื่อนชวนมาทำงาน สุดท้ายถูกลอยแพนั่งหิวอยู่ข้างถนนไม่กล้าซื้อข้าวเพราะกลัวไม่มีเงินกลับบ้าน

เหตุการณ์ชวนเจ็บใจที่พลเมืองดีคนหนึ่งได้ไปพบเจอและช่วยเหลือวัยรุ่นคนหนึ่งในกลางดึกคืนวันที่ 22 ก.ค. 2563 ที่ผ่านมา โดยขณะที่เขาออกไปหาอะไรกินตอนประมาณ 03.00น. เขาได้เจอวัยรุ่นชายอายุ 16 ปี เข้ามาถามทางและขอความช่วยเหลือ เขาจึงรีบสอบถามที่มาที่ไปยิ่งได้รับรู้รับฟังก็เกิดโมโหแทน เพราะน้องคนนี้ถูกเพื่อนหลอกให้นั่งรถมาไกลจากกรุงเทพถึงอุตรดิตถ์ บอกว่าจะช่วยหางานให้ทำ แต่เมื่อมาถึงเพื่อนกลับบอกว่าตอนนี้ยังไม่มีงานสุดท้ายก็ปล่อยให้น้องคนนี้กลับบ้านอย่างเดียวดาย

 

วัยรุ่นกรุงเทพแบกเป้มาอุตรดิตถ์เพราะเพื่อนชวนมาทำงาน สุดท้ายถูกลอยแพนั่งหิวอยู่ข้างถนนไม่กล้าซื้อข้าวเพราะกลัวไม่มีเงินกลับบ้าน

 

วันนี้ตอนตีสาม ผมขับรถไปหาอะไรกิน ตรงสี่แยกเซเว่นลับแล ซึ่งไม่มีรถสัญจรสักคัน บังเอิญเจอ ไอ้หนุ่มน้อยคนนี้พอดี ซึ่งผมก็ไม่รู้จักกันมาก่อน น้องเขาถามผมว่า พี่สถานีรถไฟไปทางไหนคับ ผมก็เลยบอกไปตามทางเรื่อยๆเลย 

เราก็นึกว่าน้องมันเอารถมาคงมาถามเฉยๆ เเต่ว่าน้องเขาบอกพี่ไปส่งผมหน่อย ผมก็เลยถามน้องไปว่ามาได้ยังไง ไม่รู้จักสถานีรถไฟ แล้วไปไหนมา น้องมันก็เล่าๆ มาคร่าวๆคือ น้องเป็นคนกรุงเทพ แต่ที่มาอุตรดิตถ์ เพราะ มีเพื่อน ซึ่ง จังไรมากๆ คือหลอกไอ้น้องนี่มาว่าจะพามาทำงาน แล้วพอมาก็บอกว่างานไม่มี ต้องรอเดือนหน้า แล้วสุดท้าย คือ ก็ต้องกลับบ้าน 
 

แล้วแทนที่จะมาส่งน้องมัน มึxปล่อยเพื่อนมึxเดินมาจากตรงไหนซึ่งผมก็ไม่รู้ แต่น้องมันบอกว่าไกลเลย ข้าวผมก็ยังไม่ได้กิน เงินก็ไม่มี มีติดตัวแค่ 400 วัยรุ่นอายุ 16 จะเอาเงินไหนมาเยอะเเยะ น้องมันไม่กล้าซื้ออะไรกิน กลัวตังซื้อตั๋วรถกลับบ้านไม่พอ 

 

วัยรุ่นกรุงเทพแบกเป้มาอุตรดิตถ์เพราะเพื่อนชวนมาทำงาน สุดท้ายถูกลอยแพนั่งหิวอยู่ข้างถนนไม่กล้าซื้อข้าวเพราะกลัวไม่มีเงินกลับบ้าน

ผมก็เลยบอก เดี๋ยวพี่ไปส่ง ไปหาไรกินก่อน ก็พาไปเซเว่นตรงปั้มใหม่เลย ร.ร. ลับแลพิท ก็ถามไปเรื่อยๆอย่างที่คราวๆ ก็บอกน้องไปว่าจะกินไรก็เอาเลยเดี๋ยวพี่จ่ายให้ น้องมันก็เกรงใจเรา เอาแค่ข้าวกับน้ำแค่นั้น ความรู้สึกแม่xเหมือนในหนัง#ใจเขาใจเรา มันรู้สึกได้เลย พอกินข้าวอะไรเสร็จ ผมก็พาน้องไปซื้อตั๋วรถไฟ ไม่รู้ตังน้องพอไหม 400 ไปกรุงเทพ รถออกตอน 8.30 ผมก็เลยให้ตังน้องไว้ ทีแรกมันจะไม่เอาด้วยซ้ำ ผมก็เลยไห้น้องไป 200 ทีนี้ผมก็จะกลับบ้าน จะรอจน 8.30 คงไม่ได้ ก็เลยขอตัวน้องกลับบ้าน น้องมันก็บอกจะนอนรอตรง สถานีรถไฟนี่แหละ น้องมันก็ยกมือไหว้ขอบคุณอย่างดี นี่มันครั้งแรกในชีวิตกูเลย ที่ช่วยใครแล้วมันรู้สึกว่า เออแม่xกูสุดดีว่ะ

#ฝากถึงเพื่อนน้องมันที่ชื่อ ไอ้......คนแถวบ้านเหนือ น้องบอกอายุ 18 มึxเป็นเพื่อนที่ส้นตีxมาก มึxทำงี้กับเพื่อนมึxได้ไง นั่งรถจาก กทม. มาหามึx แต่ลอยเเพ เพื่อนมึxได้ #ฝากไว้ให้คิดไอ้.... #งดดราม่านะครับ

ซึ่งเป็นโชคดีในโชคร้ายที่น้องได้มาเจอพลเมืองดีอย่างเขา ไม่งั้นน้องคงต้องเดินเท้าอีกไกลเพื่อไปให้ถึงสถานีรถไฟและคงต้องทนหิวอย่างทรมาน หรือหากโชคร้ายไปเจอคนไม่หวังดีหลอกลวงเข้าก็ไม่อยากจะคิดว่าน้องจะเป็นอย่างไรต่อ

ขอบคุณ Thanakorn Bank