พระครูบาบุญชุ่ม ฝากเทศนาธรรมจากถ้ำลึก ทำไมเราต้องหมั่นเพียรสร้างบุญกุศล

ภายหลังจาก พระครูบาบุญชุ่ม ญาณสํวโร  ได้เข้าไปปฏิบัติธรรมกรรมฐาน บำเพ็ญเพียร ในถ้ำที่เมืองแก๊ด รัฐฉาน ประเทศเมียนมา  และสารธรรมออกมาจากถ้ำเป็นระยะ   โดยมี   พระพระครูสมุห์นทีเทพ จิรวฑฺฒโณ   วัดหนองปึ๋ง จ.เชียงใหม่  เป็นผู้นำคำเขียนคำเมือง (ภาษาไทยถิ่นเหนือ) ของพระครูบาบุญชุ่ม นำมาแปลเป็นภาษาไทย เผยแผ่ให้กับลูกศิษย์ได้มีส่วนร่วมประพฤติธรรมเพื่อกุศลบุญสืบต่อไป

ล่าสุดในเพจเฟซบุ๊ก "พระครูสมุห์นทีเทพ จิรวฑฺฒโณ วัดหนองปึ๋ง จังหวัดเชียงใหม่"  มีการโพสต์ #ธรรมะจากถ้ำ 3/8/2020  ปีธรรม 2564 เดือน9 (ปีไทยใหญ่)  ถ้ำเมืองแก็ดมหามุนีธรรมะ   #พระครูบาพ่อบุญชุ่ม #ญาณสํวโร   เมืองแก็ด เมืองพง  แสดงรายละเอียดสำคัญดังนี้

#ขอเมตตาถึง ลูกศิษย์ ลูกหา ศรัทธาทั้งหลาย ได้รับรู้ เราพระครูบาพ่อ อยู่ดีมีสุข ปฏิบัติธรรม ก็ดีขึ้นเรื่อยๆ เบาตัว เบาใจ อยู่เย็น เป็นตามสภาวะธรรม ป่าไม้ต้นหญ้า ในถ้ำป่าดอยสูงเขียวตามธรรมชาติ ลมพัดเย็นสบายมีอยู่กับสัตว์ แมลง นก หนู ไหน่ ไก่ป่า วอก กวาง นางลิง และ ฟาน นกยุงคำ มาอยู่ด้วย กาดำ มาอยู่อาศัยกินกับเรา ก็เลี้ยงเขาเสมือนดังลูกหลาน มีใจเมตตาแก่สัตว์ทั้งตัวเล็ก ตัวใหญ่ เท่ากันหมด

เราปฏิบัติตามสติปัฐฐานสี่ มีสติอยู่ทุกคราวยาม ปฏิบัติตามธรรมะ มิได้เกียจค้าน ปฏิบัติอยู่ทุกเมื่อ เรื่องบุญกุศล มิได้หย่อนยาน การปฏิบัติส่วนตัว และ ผู้อื่นก็ไม่ให้หย่อนยาน ปฏิบัติอยู่ตลอดทั้งวันทั้งคืน ทุกเวลา ก็เพื่อเราเฒ่าแก่แล้ว

อายุก็เยอะแล้วใกล้ความมาทุกเมื่อแล้ว อายุเราก็เข้ามา 57-58 ปีแล้ว จะอยู่อีกเท่าไหร่ไม่รู้ ถึงได้ปฏิบัติ ทำบุญกุศลเยอะๆอันว่าวันคราวยาม ไว้มากเหมือนดังสายน้ำไหล อีกไม่นานก็จะเต็ม 3 ปีแล้ว ยังมิได้ทำอะไรมากเลย

วันเวลาก็ผ่านพ้นไปเรื่อยๆไวมาก วันตายก็ใกล้เรามาทุกวันคืนแล้ว ดูแล้วสังเวชเกิดแล้วก็แก่ แก่แล้วก็ตาย เป็นธรรมดา พญามัจุราชติดตามเราอยู่ตลอดเวลา ไม่นานเท่าไหร่ก็จะถึงซึ่งความตาย อายุไม่ยืนยาวถึงร้อยปี พญามัจจุราชไม่เว้นใครทั้งนั้น ไม่ว่าจะรูปงามนามเพราะ ก็ไม่เว้น ความตายรอเราอยู่ตลอด

ขอให้มีสตินำหน้าอยู่ตลอด เว้นจากการทำบาปอกุศล ทั้งปวง ให้รีบสร้างบุญกุศลที่ดีไว้เยอะๆ เมื่อความตายยังไม่มาถึงนี้  อย่าอยู่อย่างประมาทลืมตัว สร้างแต่คุณงามความดีตลอดเวลา สร้างบารมีสร้างบุญกุศล ทาน ศีล ภาวนา สมถะ วิปัสสนา กัมฐาน มหาสติปัฐฐานสี่ ให้พิจารณา ใน รูป นาม ขันธ์ อายตนะธาตุ ปฏิจจสมุปบาทสี่ ให้ปฏิบัติเห็นพระนิพพาน อสังขตธาตุ คือธรรมที่ไม่มีเหตุปัจจัยปรุงแต่ง คือ นิพพาน

อันสังขารทั้งหลาย ไม่เที่ยงแท้แน่นอน เป็นทุกข์ ทั้งสิ้น ตั้งแต่เกิด จนถึงวันตาย เป็นธรรมะสอนใจเราอยู่ทุกลมหายใจเข้าออก อันว่า ธรรมะสภาวะทั้งหลาย เป็นอนัตตา ไม่ใช่ตัวตน  ไม่เหมือนดังใจเรา เป็นทุกข์อยู่ร่ำไป กินข้าวรอวันตายเท่านั้น

วันเวลาผ่านพ้น ไกลความตายมาทุกที
วันเวลาผ่านพ้น ความแก่เฒ่าก็ใกล้มา
วันเวลาผ่านพ้น ความเจ็บไข้ก็จะมา
วันเวลาผ่านพ้น ความตายก็เข้ามาใกล้มา
อย่าขุดสร้างตัญหาอวิชา อุปทาน ให้พากันหาทางหลุดพ้นให้ถึงซึ่งนิพพานด้วยเทอญ
อย่าหาบของหนัก (บาป)
อย่าเกลียดชังตัวเอง
อย่าเลี้ยงงูเห่าไว้ในใจ
อย่านอนกลางกองไฟ
อย่าทำแต่สิ่งที่ไม่ดี จะได้ทุกข์ใจตลอด
ให้รีบทำบุญกุศลอยู่ทุกๆวัน จะได้พ้นทางทุกข์เดือดร้อน หากมีศีลธรรม จะได้พบเจอซึ่ง พระนิพพาน แน่นอน หากไม่มีศีล ไม่มีธรรม ก็ไม่ถึงซึ่งนิพพานดังนี้แล

ตามใจ โลภะ เรื่องทุกข์ก็ตามมา
ตามใจ โทสะ เรื่องทุกข์ก็ตามมา
ตามใจ โมหะ เรื่องทุกข์ก็ตามมา

ไม่มี โลภะ ก็พ้นจากเรื่องทุกข์ทั้งปวง
ไม่มี โทสะ ก็พ้นจากเรื่องทุกข์ทั้งปวง
ไม่มี โมหะ ก็พ้นจากเรื่องทุกข์ทั้งปวง

เว้นจาก โลภะ หมั่นให้ทาน
เว้นจาก โทสะ หมั่นรักษาศีล มีใจเมตตากรุณา
เว้นจาก โมหะอวิชา หมั่นภาวนา สมาถะวิปสสนา

หากไม่ปฏิบัติไม่รู้ ก็พบแต่ ความทุกข์เข็ญ
หากปฏิบัติรู้ก็อยู่เย็นเป็นสุข
หากไม่มีสติลืมตัว ก็เป็นอยู่ร่ำไป
หากมีสติรู้ตัวไม่ต้องกลัวความทุกข์อันใด

หมั่นปฏิบัติ ทาน ศีล ภาวนา สมาธิ ให้ตั้งมั่น พิจารณา รูป นาม สังขาร หากเราได้ปฏิบัติ ก็ไม่เสียดายอายุที่เกิดมา

คนโง่ หาบ ของหนัก
คนฉลาด หาบ ของเบา
หนักให้เอา เบาให้ปล่อยวาง
เงินแท้ ทองแท้ ย่อมมีคุณค่า
คุณค่าของคนเรา อยู่การสร้างคุณงามความดีดังนี้แล

คุณค่าของผู้หญิง คือ ความงาม
คุณค่าผู้ชาย คือ มีสติปัญญา
คุณค่าของ พระสงฆ์ คือ ศีล และ เมตตา
ข้าวจะกินหมดได้เพราะอาหารอร่อย
คนจะทุกข์ยาก เพราะได้แต่นอน

นิพพานอยู่ไม่ไกล ถ้าเรามีใจศรัทธา
นิพพานอยู่ไม่ไกล ถ้าเรามีใจวิริยะ มีสติปัญญา
พิจารณา รูป นาม สังขาร ให้รู้ ก็จะถึงซึ่งนิพพาน

เราพระครูบาพ่อบุญชุ่ม มีความปิติ ยินดีเป็นที่สุด ได้มาภาวนาอยู่ถ้ำหลวงเมืองแก็ด นี้ สิ่งที่ไม่รู้ ก็รู้มา มีนิมิตดีหลายอย่าง ผีทั้งหลายมาสอนให้มีสติหลายสิ่ง แต่อายุก็แก่เฒ่าเรื่อยๆใกล้ความตายมาทุกขณะ แต่มีใจเมตตา มหากรุณา ยิ่ง ในสัตว์โลกทั้งหลาย มีอยู่ในใจอยู่ทุกคราวยาม น้ำใจดีมีเมตตา ชุ่มเย็นอยู่ในใจเอ็นดูสัตว์ทั้งหลาย หาที่สุดมิได้ดังนี้แล

เรามีความเกรงใจศรัทธาทั้งหลาย ที่ได้มีน้ำใจดี เคารพศรัทธาเลื่อมใสนับถือ ที่ได้นำปัจจัยสี่ มีข้าวน้ำ เป็นต้น และ ยารักษาโรค ผ้าไตรจีวร ทุกสิ่งทุกอย่าง มาถวาย ขอให้อยู่ดีมีสุข ทุกๆคน ด้วยเทอญ

แปลและเรียบเรียงโดย
พระครูสมุห์นทีเทพ จิรวฑฺฒโณ