ลูกแท้ๆ ทิ้งแม่ป่วยติดเตียง ให้อดอยาก นอนจมกองขี้ กองเยี่ยว

เล่าเรื่องจริง ไม่ดราม่านะค่ะ ขออนุญาติบอกเล่าเรื่องราวของผู้ป่วยติดเตียงคนหนึ่ง ซึ่งเค้าเป็นน้าแท้ของผู้โพสน์เอง เรื่องมันอาจจะยาวซักหน่อยนะค่ะ ผู้ป่วยชื่อนาง จำเรียง ยิ้มอ่อน เป็นผู้ป่วยติดเตียง ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ขาและแขน พับติดกันขยับไม่ได้ และขาก็แยกออกจากกันไม่ได้ จึงยากต่อการใส่แพมเพิสก็ได้แต่เอาแพมเพิสรองไว้เท่านั้น และน้ายังเป็นแผลกดทับที่ด้านข้างและด้านหลัง 

แต่ก่อน น้าไม่ได้อยู่บ้านหลังนี้(บ้านพี่สาวคนโพสน์) ลูกๆของน้ารับน้ามากจากสมุทรปราการ แล้วพาน้ามาฝากไว้บ้านสามีเก่าของน้า (สามีเก่าเลิกลากันไปเกือบ30ปี)อ้อ!น้ามีลูก2คน ชายหนึ่ง หญิงหนึ่ง ลูกชายพอส่งแม่เสร็จ ก็กลับกรุงเทพ ส่วนลูกสาว อยู่ดูแลแม่ที่บ้านหลังนั้น(บ้านสามีเก่าของน้า)เพราะโรงงานปิดเนื่องจากโควิด ดูแลได้ประมาณเดือนกว่าๆโรงงานก็เปิด จึงกลับไปทำงานเพื่อจะได้นำเงินมาเลี้ยงดูแม่ แล้วโทรบอกให้พี่ชาย มาดูแลแม่ต่อ แล้วทิ้งแม่อยู่คนเดียว แต่ก็จ้างคนแถวนั้นมาป้อนข้าวอยู่ในวันแรก ผ่านมา2วันไร้เงาลูกชาย 

พี่สาวเราและแม่เราไปเยี่ยม ไปเห็นน้านอนจมกองขี้ กองเยี่ยวอยู่ จึงเกิดสงสาร พี่สาวเราจึงรับน้ามาอยู่ที่บ้านของตัวเอง เนื่องจากบ้านเป็นบ้านไม้ยกสูง จึงให้น้านอนอยู่บนโต๊ะใต้ถุน ตอนนี้น้ามาอยู่กับพี่สาวได้1อาทิตย์แล้ว แต่ยังไร้เงาลูกชายน้า ซึ่งเราได้ติดต่อไปเค้าก็บอกว่าเค้าจะมา แต่ไม่รู้เมื่อรัย ตอนกลางวันแม่เราเป็นคนดูแล เพราะพี่สาวต้องไปขายของที่ตลาด ส่วนตอนกลางคืนพี่สาวและพี่เขยดูแล เคยมีเพื่อนบ้านเอาเรื่องไปโพสน์ลงเฟสบุ๊คของตัวเองแล้ว ตั้งแต่ตอนอยู่บ้านสามีเก่า แต่ก็ไม่ได้รับความสนใจอะไร จึงอยากขอความช่วยเหลือ อยากให้ผู้มีจิตศรัทธา ช่วยบริจาค ทรัพย์ หรือจะเป็น แพมเพิส น้ำเกลือล้างแผล สำลี หรือจะเป็นอาหารก็แล้วแต่ศรัทธา เพราะตอนนี้น้ายังกินได้ พวกเราก็ได้แต่ดูแลกันไปตามมีตามเกิด

ปล.ผู้โพสน์อยู่ต่างประเทศ พี่สาวเป็นคนส่งเรื่องและรูปมาให้ เลขบัญชีที่แนบมาเป็นบัญชีของแม่เราเพราะตอนนี้แม่เราเปรียบเสมือนพี่คนโต ทุกคนเลยลงความเห็นว่าให้แม่เราเป็นคนดูแลเงินที่คนบริจาค ซึ่งไม่เกี่ยวกับเงินใช้จ่ายส่วนตัวของแม่เรา