2สามีภรรยา ถึงกับขอบคุณที่รถเสียกลางทาง ทำใจเดินเข็นมาไกล อีก60กม.คงถึงบ้านเเล้ว

อีกหนึ่งเรื่องราวดีๆที่เผยจากผู้ใช้เฟซบุ๊ค บังเอิญ สงสัย ...วันนี้ผมกับแฟนขี่จยย.มาจากชัยภูมิ ระหว่างทางฝนตกจนเปียกกันทั้ง 2 คน พอมาใกล้ถึงแยกเกาะโพธิ์ ตรงนี้ฝนไม่ตกแล้ว คิดว่าอีกประมาณ 60 กม.ก็คงถึงบ้านแล้ว แต่รถจยย.ที่ขี่มาเกิดเสีย ดูจากอาการคิดว่าน่าจะสายพานขาด
 

ไม่มีทางเลือก ผมจึงต้องเข็นรถมาตามไหล่ทาง เผื่อว่าจะเจอร้านซ่อมข้างหน้าบ้าง เดินมาได้ประมาณเกือบ 1 กม. โดยที่ไม่มีวี่แววว่าจะเจอร้านซ่อมเลย แต่ว่ามีรถคันหนึ่งจากนับร้อยคันที่วิ่งผ่าน ทีแรกวิ่งเลยไปแล้วสัก 50 เมตร ก็หยุดแล้วเปิดไฟฉุกเฉินถอยกลับมา ห่างไปไม่มากด้านหน้าผมมีทางแยกซ้ายอยู่ ผมคิดว่าเขาคงเลยทางเลี้ยว ผมจึงหยุดให้เขาถอยมาก่อน.

แต่พอมาถึงเขาก็หยุดและลงมาถาม เมื่อรู้ว่ารถผมเสีย เขาก็อาสาพาไปส่งร้านซ่อม โดยสั่งให้ลูกน้องของเขาที่นั่งมาท้ายรถ ช่วยกันยกรถจยย.ขึ้นท้ายรถเขา และให้ผมกับแฟนไปนั่งด้านหน้า ผมบอกว่านั่งหลังก็ได้ตัวผมเปียก แต่เขาก็บอกไม่เป็นไรเขาก็เปียก ขัดไม่ได้ผมเลยต้องนั่งด้านหน้า แล้วพี่เขาก็ขับรถพาไปหาร้านซ่อม ตลอดทางมีปิดร้านบ้างเพราะเป็นเวลาเย็นแล้ว เปิดร้านแต่ไม่มีอะไหล่บ้าง
 

พี่เขาบอกว่าไปส่งบ้านเลยดีกว่า แต่ขอส่งลูกน้องลงที่หนองปรือก่อน หลังจากส่งคนงานที่บ้านแล้ว เขาก็ให้ลูกชาย ( น้องที่ใส่เสื้อแดง ) กับน้องอีกคนนั่งท้ายมาด้วย ( คงเผื่อจะให้ช่วยยกรถลง )

พี่เขาขับรถมาส่งผมถึงบ้าน จากจุดที่รถเสียถึงบ้านผมกว่า 60 กม. และจากบ้านผมกลับไปบ้านพี่พลเมืองดีอีกกว่า 30 กม.แฟนผมพยายามช่วยค่าน้ำมัน แต่พี่เขาก็ไม่ยอมรับเลย ผมทั้งซาบซึ้งทั้งเกรงใจและอยากตอบแทน จึงได้หยิบพระเครื่อง 2 องค์มอบให้พี่เขาไว้บูชา พี่เขาจึงยอมรับไว้ 

จากที่ถามไถ่ พี่เขาชื่อ “ ยา “ เป็นคน จ.สกลนคร ทำงานรับเหมาสายข่ายส่งสัญญาณอินเตอร์เน็ตและโทรศัพท์ให้ทุกค่าย พึ่งมาทำงานแถวนี้ได้เดือนเดียว ขอบคุณที่รถเสีย จึงส่งผลให้เจอคนดีมีน้ำใจ คนที่อาจจะมีอยู่มากแต่พบเห็นได้ยากเต็มทีในยามลำบาก ความดีของคนดีๆสมควรแก่การยกย่องสรรเสริญ จึงขอพื้นที่แอดมินเพจ เพื่อประกาศความดีของผู้มีคุณไว้ ณ ที่นี้