พ่อสังเกตลูกนั่งเหม่อ หูแว่ว ก่อนหายตัวไร้ร่องรอย ห่วงมากร้องไห้ทุกวัน

ครอบครัวสุดห่วง ประกาศตามหาสาวหายตัวปริศนา พ่อเล่าก่อนลูกสาวหายไปมีอาการนั่งเหม่อ พูดคนเดียว และบางทีหูแว่วบอกว่าได้ยินเสียงคนอยู่ข้างบ้าน และเห็นอะไรแปลกๆอยู่เสมอ เห็นดังนั้นจึงพาไปอาบน้ำมนต์ และพระบอกให้พาไปหาหมอ จึงพาไปหาหมอจิตเวช ก่อนที่ลูกสาวจะขี่รถจักรยายนต์ออกไปจากบ้านและไม่กลับมาอีกเลย 

เพจเฟซบุ๊ก ศูนย์ข้อมูลคนหาย มูลนิธิกระจกเงา ระบุเรื่องราวว่า "อยู่ๆ ลูกสาวนั่งเหม่อ พูดคนเดียว บางทีก็บอกว่าได้ยินเสียงคนอยู่ข้างบ้าน บอกว่าเห็นโน้นเห็นนี่   ก็พาเขาไปอาบน้ำมนต์ ตามความเชื่อแบบชาวบ้านเนอะ หลวงปู่ที่วัดท่านเลยบอกว่า อาบน้ำมนต์แล้ว พาลูกไปหาหมอนะ เลยได้พาเขาไปหาหมอจิตเวช"

 

 

"เขาเพิ่งเป็นได้สามสี่เดือนนี้เอง พ่อก็ตกใจนะ ลูกไม่เคยเป็นแบบนี้  ตอนนั้นเขาเริ่มมีปัญหากับแฟน  ก่อนหน้านี้เอาเงินเก็บที่ทำงานได้ทั้งชีวิตไปดาวน์รถกระบะกัน พอมีปัญหากัน เขาก็มีอาการแปลกๆ เลย 

"เขาเคยแต่งงานมาแล้วครั้งหนึ่ง คบหากันมาตั้งแต่สมัยเรียน พอแต่งงานได้ไม่นานก็จับได้ว่าสามีนอกใจ ก็เลิกกันไป เขาร้องไห้เสียใจอยู่ตั้งนาน พ่อก็ให้กำลังใจเขา บอกให้ทำใจ ผู้ชายไม่ได้มีคนเดียวหรอกลูกเอ๋ย ไม่มีใครก็ยังมีพ่อมีแม่นี่แหละ พอเขาสบายใจขึ้น ก็กลับไปทำงาน จนมาเจอแฟนคนปัจจุบัน "

"จริงๆ เขาเป็นเด็กเลี้ยงง่าย ไม่เคยสร้างปัญหาหรือความหนักใจให้พ่อแม่เลย  พอเขาโตสักสิบขวบ ก็มาไร่มานากับพ่อแม่ตลอด ช่วยเก็บแตง ช่วยเกี่ยวข้าว ทำเป็นตั้งแต่เด็กๆ เขาเป็นคนเงียบๆ พูดน้อย"

"พ่อจบ ป.4 เนอะ ก็พยายามทำงานหนักส่งเสียเขาเรียนให้สูงๆ อยากให้เขาทำงานสบายๆ ในห้องแอร์ ไม่ต้องเหนื่อย ไม่ต้องร้อนเหมือนพ่อแม่ เขาก็เป็นคนรักเรียนด้วย เราก็เต็มใจทำงานหนักส่งเขา เขาก็เต็มใจเรียน ตั้งใจเรียน จนจบปริญญาตรี"

"โอ้ย…เหมารถตู้ไปงานรับปริญญาเขาที่กรุงเทพฯ เลยแหละ ดีใจ ภูมิใจมาก ไปนั่งรอเขา ตากแดดก็ทนได้ รอลูกลงมา พอเขาลงมาหา เขาเข้ามากอด พ่อก็ภูมิใจในตัวเขา เรียนจบปริญญาสมกับที่เราทำงานหนักส่งเสียจริงๆ 

 

 

"เขาเป็นคนประหยัด ตอนเขาเรียนก็ใช้เงินประหยัดมากเพราะรู้ว่าพ่อแม่เหนื่อย พอเขาเริ่มทำงานได้ ก็ส่งเงินให้พ่อแม่  ก็บอกเขาว่า พ่อแม่ยังทำนาทำไร่ มีรายได้เล็กๆน้อยๆ เลี้ยงตัวได้ ให้เขาเก็บเงินไว้ เก็บเงินไว้เป็นทุนในชีวิต จนเขาเอามาดาวน์รถกระบะหมดเลย "

"พอเขาหายไป พ่อห่วงเขามาก กลัวเขาจะเป็นอันตราย เพราะเขามีอาการแปลกๆ แล้ว จะไปอยู่ยังไงข้างนอก พ่อนี่กินไม่ได้ นอนไม่หลับเลย บางวันก็พูดกับแม่เขา "คิดถึงลูกจัง จะเป็นยังไงบ้างหนอ" ความเชื่อที่นี่ เขาให้เอาหม้อนึ่งข้าวมาถือไว้ แล้วพูดในหม้อ เรียกเขาให้กลับบ้าน "อ๊อฟลูก กลับบ้านมาหาพ่อหาแม่เด้อหล่า" ใครบอกอะไรพ่อก็ทำหมด

 

 

"พ่อเป็นโรคหมอนรองกระดูกทับเส้นประสาท ผ่าตัดสองรอบ ขามันไม่มีแรง จนเดินไม่ได้  แต่ใจมันอยากตามหาลูกนะ ใครบอกให้ไปดูที่ไหน ก็นั่งรถไปกับเขาด้วย แต่ลงไปเดินตามหาแบบคนอื่นไม่ได้ เขาแนะนำให้ไปวัดป่า ก็ไปอีก เขาไปไหว้พระทำพิธี พ่อก็คลานลงจากรถ ไหว้พระจากตรงหน้ารถ ขอให้ได้เจอลูก

"เขาไม่ปกติ เลยเป็นห่วงเขามาก เวลาใครพูดอะไรเขาจะเหม่อ เหมือนคนไม่ได้ยิน บางครั้งก็พึมพำคนเดียว ตอนเขาเริ่มมีอาการ อยู่ๆ เขาก็พูดว่า ถ้ายังมีชีวิตอยู่ อยากไปเที่ยวตามที่ต่างๆ แล้วเขาก็ขี่มอเตอร์ไซค์หายไปเลย"

"พ่อร้องไห้ทุกวัน แต่ไม่อยากให้คนเห็น แอบไปร้องไห้คนเดียว คิดถึงเขา ห่วงเขามาก เขาไปหาหมอจิตเวชมาครั้งเดียว พอนัดครั้งที่สองเขาก็หายไปเลย ถ้าเขาได้รับรู้อยากบอกเขาว่า พ่อคิดถึงเขามาก กลับมาบ้านเราเถอะ เรื่องอะไรมันผ่านมาแล้วก็ผ่านไป กลับมาเริ่มต้นใหม่กัน มีอะไรก็หากินหาอยู่ไปด้วยกัน พ่อคิดฮอดหลายลูกหล่า"

สาคร โคคำ      พ่อ
บังอร โคคำ      คนหาย

คนหาย !!! ชื่อ น.ส.บังอร โคคำ หรือ อ๊อฟ อายุ 31 ปี ได้หายออกจากที่พักข้างวัดหนองแวง ถนนเมืองเก่า ต.เมืองเก่า อ.เมือง จ.ขอนแก่น เมื่อวันที่ 29 กันยายน 2564

คนหายรูปร่างผอม สูงประมาณ 150 ซม. น้ำหนักประมาณ 50 กก. ผิวสีขาว-เหลือง ลักษณะผมยาว ผมสีน้ำตาลอ่อน

คนหายหายไปพร้อมรถจักรยานยนต์ ยี่ห้อฮอนด้า สกู๊ปปี้ ไอ สีครีมเบาะรถสีน้ำตาล ทะเบียน 1 กฒ 3056 จังหวัดมหาสารคาม คนหายมีปัญหาสุขภาพจิต

คนหาย ศูนย์ข้อมูลคนหาย มูลนิธิกระจกเงา

 

 

ขอบคุณ ศูนย์ข้อมูลคนหาย มูลนิธิกระจกเงา