- 28 มิ.ย. 2566
เมืองไทยคนมีน้ำใจเต็มไปหมด สาวสวยวัย 25 ช่วยหนุ่มถูกเบี้ยวค่าจ้าง ขึ้นรถกลับบ้าน คุณยายขายขนม - พี่แท็กซี่เห็นพร้อมใจกันช่วย
กำลังเป็นที่พูดถึงอย่างมากในโลกออนไลน์ เมื่อผู้ใช้เฟซบุ๊ก Mook Supatcha ได้เล่าเรื่องราวทำหลายคนใจฟูว่า เธอเดินผ่านพี่ผู้ชายนั่งกอดเข่าก้มหน้า ที่สะพานลอย เลยแอบถ่ายข้อความที่พี่แกเขียนบนกระดาษมาอ่าน รู้สึกเห็นใจ และอยากให้โอกาสพี่เค้าในบางเรื่องที่อาจจะช่วยได้ เลยย้อนกลับไปพูดคุย
กระทั่งได้รู้ว่า พี่เค้าชื่อ "พี่กรุง" มาจากจังหวัดอำนาจเจริญ พี่แกมาทำงานเป็นแรงงานมุงหลังคาบ้านพักให้กับนายจ้างแถวๆ อ.กระทุ่มแบน ตั้งเเต่ปลายเดือน เม.ย - มิ.ย 66 จากข้อความบนกระดาษ และที่พี่เค้าเล่าให้ฟัง ขอสรุปสั้นๆ พี่กรุงโดนนายจ้างเท และไม่ให้เงินตามกำหนด และนายจ้างหายตัวไปติดต่อไม่ได้สัปดาห์กว่าๆ ทำให้พี่กรุงและเพื่อนแรงงานต่างด้าว 10 กว่าชีวิต ได้แยกย้ายกันไปตามทางตนเอง เพราะไม่มีปัจจัยจะอยู่ต่อ
"พี่กรุงบอกว่า ออกเดินทางด้วยเท้าจากอ.กระทุ่มเเบน ตอนเช้า และขอข้าววัดกิน และมาหยุดพักที่บริเวณหน้าคอนโดของมุก (มาไกลมาก) พี่กรุงอยากกลับบ้าน แต่ไม่มีเงินมากพอจะซื้อตั๋วะรถ เลยมานั่งขอทานแลกกับค่ารถ มุกเลยอาสาพาพี่เค้าไปส่งที่สถานีโดยสารหมอชิต 2 เอง โดยขออาสาออกค่าใช้จ่ายทั้งหมดให้ พี่กรุงดีใจมาก ขอบคุณยกใหญ่ ก่อนไปได้พาพี่กรุงทานข้าว"
จากนั้น คุณยายขายขนมลูกตาล ได้เดินเอาขนมมาให้พี่กรุงด้วย แกบอกแกเห็นทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น และแกก็อวยพรให้เธอมีความสุขในชีวิตมากๆ สำหรับการช่วยเหลือคนในครั้งนี้ หลังทานข้าวเสร็จ ได้เรียกรถแท็กซี่ไป MRT ขอเรียกว่า "พี่แท็กซี่บาวแดง" โคตรทราบซึ้งในน้ำใจของพี่แท็กซี่บาวแดง
เรื่องของเรื่องก็คือ เธอไม่มีเงินสด และพี่บาวแดงไม่มีการรับเงินผ่านการโอน เธอเลยขอให้พี่เค้าแวะกดเงิน พี่แกบอกว่า ไม่เป็นไร บ้านพี่ผ่านทางนั้นพอดี พี่ไปส่งฟรี เธอเลยเล่าเรื่องของพี่กรุงให้ฟัง พี่บาวแดงแกบอกดีใจมากที่ตัดสินใจแบบนั้น ก่อนไปแกบอก ถ่ายรูปรถพี่ไว้ด้วยนะ ชอบพี่แอ๊ด คาราบาวมาก
หลังจากนั้นก็พาพี่กรุงนั่งรถ MRT มาส่งที่สถานีสวนจตุจักร และนั่งวินคนละคันต่อมาที่สถานีขนส่งผู้โดยสารหมอชิต 2 และมุกก็ซื้อตั๋วให้พี่กรุงได้กลับบ้านที่อำนาจเจริญ และได้ส่งพี่เค้าถึงทางสุดท้ายก่อนขึ้นรถ
"รูปสุดท้ายพี่กรุงยิ้มแบบมีความสุขอ่ะ มุกก็มีความสุข แฮปปี้มากวันนี้ ได้ช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน และได้ให้โอกาสเล็กๆน้อยๆ ให้กับผู้คน แม้จะไม่มากมาย แต่ความสุขทางใจได้มาเต็ม 100% บันทึกความทรงจำในวัย 25 ปี"
ข้อมูลจาก Mook Supatcha