น้อมกราบรำลึก!! ๒๔ เมษายน ครบรอบ ๕ ปี วันละสังขาร "หลวงปู่ตรีคูณ จิตฺตปัญโญ" พระอริยสงฆ์ผู้มีธรรมอันอุดม แห่งวัดป่าอุดมธรรม

 

                วันที่ ๒๔ เมษายนเป็นวันคล้ายวันมรณภาพของหลวงปู่ตรีคูณ จิตฺตปัญโญ รำลึกครบรอบ ๕ ปี "พระอริยสงฆ์ผู้มีธรรมอันอุดม" แห่งวัดป่าอุดมธรรม อ.กระสัง จ.บุรีรัมย์ หลวงปู่ตรีคูณ ท่านเคยศึกษาธรรมอยู่กับหลวงปู่ดูลย์ อตุโล ,หลวงปู่ฝั้น อาจาโร และหลวงปู่สุวัจน์ สุวโจ หลวงปู่ตรีคูณ ท่านเป็นพระปฏิบัติดีปฏิบัติชอบรูปหนึ่ง เมื่อละสังขารถวายเพลิงสรีระแล้ว อัฐิท่านได้แปรสภาพเป็นพระธาตุ อันเป็นเครื่องหมายแสดงถึงพระอริยภูมิขององค์ท่าน ธรรมะที่ท่านสอนศิษย์อยู่เสมอๆ คือ

"กินน้อยๆ นอนน้อยๆ พูดน้อยๆ แล้วก็ทำมากๆ นี่คือรูปแบบของผู้ปฏิบัติ"

 

              หลวงปู่ตรีคูณ จิตตปัญโญ พระผู้มอบกายถวายชีวิตให้พระพุทธศาสนา นามเดิมชื่อ ตรีคูณ สกุล นวลพริ้ง ถือกำเนิดเมื่อวันที่ ๒๕ สิงหาคม ๒๔๗๙ ตรงกับวันอังคาร เดือน ๙ ปี ชวด ณ บ้านสำโรง หมู่ที่ ๕ ต.บ้านปรือ อ.กระสัง จ.บุรีรัมย์ โยมบิดาชื่อ พ่อสุวรรณ นวลพริ้ง โยมมารดา ภายหลังบวชเป็นแม่ชีชื่อ แม่ชีรวย นวลพริ้ง ท่านเป็นบุตรคนที่ ๕ ในจำนวนพี่น้องด้วยกัน ๘ คน องค์ท่านเป็นพระพี่ชายของหลวงปู่เคล็ม ปิยธโร ซึ่งเป็นน้องคนรองจากท่าน

               ในสมัยฆราวาสหลวงปู่ตรีคูณ ท่านรับราชการเป็นคุณครูอยู่ในเขตอ.บ้านกรวด จ.บุรีรัมย์ จากนั้นจึงรับราชการทหาร ที่ค่ายวีรวัฒน์โยธิน จ.สุรินทร์ ๒ ปี และได้รับเลือกแต่งตั้งเป็นผู้ใหญ่บ้าน บ้านสำโรง อ.กระสัง จ.บุรีรัมย์ อยู่ ๔ ปี จึงได้ลาออกมาประกอบอาชีพเป็นคุณครู ตั้งแต่ปี พ.ศ.๒๕๐๐-๒๕๐๕ ต่อมาเกิดเบื่อหน่ายในอาชีพครูจึงไปภาวนากับเพื่อนๆแล้วได้รับความสงบ เห็นหนทางแห่งความสิ้นทุกข์จึงออกบวช ได้บรรพชาอุปสมบท ณ เขตวิสุงคามสีมาวัดบูรพาราม จ.สุรินทร์ โดยมีหลวงปู่ดูลย์ อตุโล เป็นพระอุปัชฌาย์ เมื่อปีพ.ศ.๒๕๐๖ เมื่อบวชแล้วระยะหนึ่งจึงชักชวนน้องชายให้บวชตาม คือ หลวงปู่เคล็ม ปิยธโร นั่นเอง จากนั้นท่านทั้งสอง ได้ออกเที่ยววิเวกธุดงค์ตามป่าเขาจึงได้ไปถวายตัวเป็นลูกศิษย์หลวงปู่ฝั้น อาจาโร อยู่ที่วัดป่าศรัทธารวม จ.นครราชสีมา และได้ติดตามหลวงปู่ฝั้น ไปปฏิบัติธรรมที่วัดป่าอุดมสมพร และวัดถ้ำขาม จ.สกลนคร รวมเป็นระยะเวลา ๗ ปี จึงได้กลับมาที่บ้านเกิด แต่ด้วยเนื่องจากโยมพ่อท่านเสียชีวิตลง ไม่มีใครเป็นหลักให้กับครอบครัว อีกทั้งโยมมารดาท่าน ก็มาร้องห่มร้องไห้ พี่น้องทั้งหลายก็มาต่อว่าตั้งหลายครั้งหลายครา ท่านจึงตัดสินใจลาสิกขาบทออกมาช่วยงานเลี้ยงดูครอบครัว ในการบวชครั้งที่ ๑ นี้ คือตั้งแต่ปี พ.ศ.๒๕๐๖ จนถึง ปีพ.ศ.๒๕๑๒

 

 

 

             

 

             เมื่อปี พ.ศ.๒๕๒๐ หลวงปู่ฝั้น อาจาโร ได้มรณภาพลง ท่านจึงได้เดินทางไปช่วยงานศพพระอาจารย์ของท่าน และได้พบแม่ชีแก้ว เสียงล้ำ ซึ่งแม่ชีได้นำผ้าไตรจีวร ๑ ไตร มามอบให้เพราะมั่นใจว่าหลวงปู่ตรีคูณ จะได้มีโอกาสกลับมาบวชในพระพุทธศาสนาอีกเป็นแน่ หลวงปู่ตรีคูณ จึงได้พิจารณาและตัดสินใจบวชอีกครั้งเมื่อปี พ.ศ.๒๕๒๑ โดยมีหลวงปู่ดูลย์ อตุโล เป็นพระอุปัชฌาย์ ณ วัดบูรพาราม จ.สุรินทร์ จากนั้นจึงได้ออกเที่ยวธุดงค์ไปอยู่ที่แก่งปันเต๊า ทางจ.เชียงใหม่ หลวงปู่ตรีคูณ องค์ท่านถือวินัยเคร่งครัด อยู่ในศีลวัตรอันงดงาม และยังได้ช่วยหลวงปู่สุวัจน์ สุวโจ สร้างวัดป่าเขาน้อย จ.บุรีรัมย์อีกด้วย หลังจากนั้นจึงรับหน้าที่ไปเผยแผ่ธรรมะที่ต่างแดน โดยหลวงปู่สุวัจน์ สุวโจได้มอบหมายให้หลวงปู่ตรีคูณ ทำหน้าที่ดูแลวัดภูริทัตตวนาราม เมืองออนทาริโอ มลรัฐแคลิฟอร์เนีย ประเทศสหรัฐอเมริกา เมื่อหลวงปู่เคล็ม ปิยธโร พระน้องชายท่านละสังขารลง ท่านจึงกลับมาอยู่ที่ประเทศไทย และมาอยู่จำพรรษาที่วัดป่าอุดมธรรม ต.กระสัง อ.กระสัง จ.บุรีรัมย์

           หลวงปู่ตรีคูณ จิตฺตปัญโญ ได้ละสังขารลงด้วยอาการสงบเมื่อเวลา ๑๑.๕๙ น. ณ กุฏิสงฆ์ขององค์ท่าน วัดป่าอุดมธรรม ต.กระสัง อ.กระสัง จ.บุรีรัมย์ ตรงกับวันพุธที่ ๒๔ เมษายน ๒๕๕๖ (ขึ้น ๑๔ ค่ำ เดือน ๕) ด้วยมีโรคประจำตัวคือ โรคไตวายเรื้อรัง สิริอายุ ๗๖ ปี ๘ เดือน ๒๙ วัน ๓๖ พรรษา

 

 

 

ขอบคุณข้อมูลจาก : เพจ ท่องถิ่นธรรม พระกัมมัฏฐาน