- 09 ก.ค. 2562
ในช่วงบ่ายของการเดินทาง เมื่อถึงที่พักตั้งแคมป์ที่ยอดเนินหมู่บ้านชาวเขา ใต้ฝ่าพระบาทของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชมีอาการพอง มีน้ำขังโตขนาดใหญ่ ทิ้งไว้เวลาทรงพระดำเนินก็คงจะเจ็บ จึงต้องใช้เข็มเช็ดแอลกอฮอล์ ปลายเข็มเผาไฟ แล้วเจาะเม็ดที่พองรีดเอาน้ำออกจนแห้ง โดยไม่ให้หนังเปิด ใส่ยา ปิดพลาสเตอร์ แม้แต่ส้นฉลองพระบาทเป็นยางหนาเหมือนยางรถยนต์แบบทหาร ก็ยังบิ่นออกมาเป็นชิ้นโต
บันทึกเหตุการณ์คราวเสด็จฯ ไปเยี่ยมราษฎรที่แม่สาน้อย จังหวัดเชียงใหม่ เสด็จพระราชดำเนินจากพระตำหนักภูพิงคราชนิเวศน์เวลาประมาณ 10.00 น. ของวันที่ 6 เมษายน 2507 ไปตามเส้นทางเดินที่ใช้ไปสวนสองแสนทางไปดอยปุย เลียบไปตามไหล่เขาบ้าง ขึ้นเนิน ลงเนิน ในเส้นทางผ่านผาฆ้อง ผากลอง
ในช่วงบ่ายของการเดินทาง เมื่อถึงที่พักตั้งแคมป์ที่ยอดเนินหมู่บ้านชาวเขา ใต้ฝ่าพระบาทของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชมีอาการพอง มีน้ำขังโตขนาดใหญ่ ทิ้งไว้เวลาทรงพระดำเนินก็คงจะเจ็บ จึงต้องใช้เข็มเช็ดแอลกอฮอล์ ปลายเข็มเผาไฟ แล้วเจาะเม็ดที่พองรีดเอาน้ำออกจนแห้ง โดยไม่ให้หนังเปิด ใส่ยา ปิดพลาสเตอร์ แม้แต่ส้นฉลองพระบาทเป็นยางหนาเหมือนยางรถยนต์แบบทหาร ก็ยังบิ่นออกมาเป็นชิ้นโต
นี่เป็นเพียงแค่เหตุการณ์หนึ่งที่มีการบันทึกไว้ แล้วตลอดระยะเวลาที่ทรงงานจะต้องทรงได้รับอุปสรรคความยากลำบากเพียงใดบ้างหนอ? ..ที่พระองค์จะต้องทรงพระวิริยอุตสาหะและความเพียร โดยไม่เคยปริพระโอษฐ์ถึงปัญหาทุกอย่างที่ผ่านเข้ามา เพื่อประกอบพระราชกรณียกิจตามที่ตั้งพระราชหฤทัยให้ลุล่วงด้วยความรักที่มีต่อพวกเราชาวไทย
นับได้ว่าพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ในหลวงรัชกาลที่ 9 ตลอด 70 ปีแห่งการครองราชย์ พระองค์ทรงงานหนักเพื่อความเป็นอยู่ของราษฎร ไม่ว่าราษฎรจะอยู่ที่ไหน ทุรกันดารแค่ไหน พระองค์ก็จะเสด็จไปถึง เพื่อบรรเทาทุกข์ร้อนของราษฎรให้มีชีวิตที่ดีขึ้น ขอน้อมสำนึกในพระเมตตาและพระมหากรุณาธิคุณต่อปวงชนชาวไทยเป็นล้นพ้นอย่างหาที่สุดมิได้
ขอบคุณข้อมูลจาก : เพจ ชมรมคนรักพระมหากษัตริย์ของชาติไทย
