ผมเคยปรามาสท่าน!! "หลวงพ่อฤาษีลิงดำ" เล่าเรื่อง "พระอาจารย์วัน" มรณภาพจากเหตุเครื่องบินตก มาขอขมาในนิมิต แล้วไปเกิดเป็นพรหม !!

             จากหนังสือ ตายไม่สูญ แล้วไปไหน โดยพระราชพรหมยาน (หลวงพ่อฤาษีลิงดำ) วัดท่าซุง จ.อุทัยธานีได้เล่าถึง กรณีที่พระสงฆ์มรณภาพเนื่องจากเครื่องบินตกแล้วไปเกิดเป็นพรหมกับเป็นเทวดา​ สำหรับพระสงฆ์ที่ได้ไปเกิดเป็นพรหมนั้น ก็คือ  พระอุดมสังวรวิสุทธิเถร (พระอาจารย์วัน อุตฺตโม) 

             หลวงพ่อฤาษีลิงดำได้เล่าถึงเหตุการณ์ดังกล่าวว่าเมื่อบ่ายวันที่ ๒๗ เมษายน ๒๕๒๓ พระหลายองค์ที่มรณภาพ เนื่องจากเครื่องบินของบริษัทเดินอากาศไทย ตกที่ทุ่งรังสิต ตอนนั้นอาตมามาสอนพระกรรมฐานที่บ้านสายลมพอดี ลูกศิษย์ทั้งหลายก็ร่วมกันถวายสังฆทานอุทิศส่วนกุศลให้แก่ผู้เสียชีวิต เนื่องจากเครื่องบินตกทั้งหมดในค่ำวันนั้น พระสงฆ์ที่มรณภาพทั้ง ๕ องค์คือ พระอาจารย์บุญมา ฐิตเปโม พระอุดมสังวรวิสุทธิเถร (พระอาจารย์วัน อุตฺตโม) พระอาจารย์จวน กุลเชฏโฐ พระอาจารย์สิงห์ทอง ธมฺมวโร และ พระอาจารย์สุพัฒ สุขกาโม ก็มาโมทนาบุญสังฆทาน ทั้งหมด ๔ องค์เป็นเทวดาแต่พระอาจารย์วันเป็นพรหม

ท่านอาจารย์วันเมื่อเห็นอาตมาก็ขอขมาอาตมา จึงถามว่า "ขอขมาเรื่องอะไร"

ท่านอาจารย์วันตอบว่า "ผมเคยปรามาสท่าน"

ถามว่า "ไม่ได้รู้จักกันปรามาสได้อย่างไร"

ท่านอาจารย์วันตอบว่า "ผมเคยเห็นท่านในวัง เห็นแล้วก็นึกในใจว่า พระมหานิกายธรรมดา"

จึงถามว่า "ทำอย่างไรจึงเป็นพรหม"

ท่านตอบว่า พอเครื่องบินโคลง ผมก็เข้าฌานทันที จึงตายในฌาน.."

                สำหรับ พระอาจารย์วัน อุตฺตโม (พระอุดมสังวรวิสุทธิเถร) แต่เดิมบรรพบุรุษของพระอาจารย์วัน อุตฺตโม อยู่ที่บ้านหนองหลัก ต.เหล่าบก อ.ม่วงสามสิบ จ.อุบลราชธานี ต่อมาได้ย้ายถิ่นฐานมาตั้งรกรากที่บ้านตาลโกน ต.ตาลโกน อ.สว่างแดนดิน จ.สกลนคร ตอนท่านอายุได้ ๑๓ ปีบิดาป่วยหนักและก่อนเสียชีวิตได้สั่งเสียว่าอยากให้ท่านบวชแทนพระคุณบ้าง ท่านเองก็จำคำของบิดาและได้บรรพชาเป็นสามเณรเมื่อเรียนจบชั้นประถมศึกษาปีที่ ๔ ด้วยความที่ท่านเป็นลูกกำพร้าทำให้ท่านเป็นคนที่มีความคิดตั้งแต่เด็ก ๆ ก่อนบรรพชาท่านได้ไปขอเงินกับปู่ท่านได้ให้เงินจำนวน ๑ บาทและนำท่านไปฝากไว้กับยายซึ่งเป็นแม่ชีท่านได้ไปบวชเป็นสามเณรที่วัดป่าสุทธาวาส จังหวัดสกลนคร เรียนจบนักธรรมชั้นตรี

                 ต่อมา พ.ศ. ๒๔๘๕ ท่านพระครูสิงห์ได้นำท่านไปอุปสมบทเป็นพระภิกษุที่วัดสร่างโศก บ้านโนนยาง จ.ยโสธร เมื่ออายุครบ ๒๐ ปีบริบูรณ์ ตรงกับขึ้น ๑๓ ค่ำ เดือน ๓ โดยมีพระครูวิจิตรวิโสธนาจารย์เป็นพระอุปัชฌาย์ มีพระมหาคล้าย เป็นพระกรรมวาจาจารย์ แต่โดยความคิดของท่านเองท่านอยากบวชพระตอนอายุ ๒๕-๒๖ ปี เพราะไม่อยากนั่งแถวหน้าขณะที่อายุยังน้อยและรับภาระมาก

              เมื่ออุปสมบทแล้วได้ศึกษาเล่าเรียนจนจบนักธรรมชั้นเอก และอยากเรียนทางด้านบาลีบ้าง แต่ไม่มีครูสอน จึงคิดออกปฏิบัติธรรม ได้ไปถวายตัวเป็นศิษย์พระอาจารย์มั่น ภูริทตฺโต แห่งวัดหนองผือ ต.นาใน อ.พรรณานิคม จ.สกลนคร ท่านเป็นนักปฏิบัติธรรมมาโดยตลอด แต่ไม่ค่อยสบายเมื่ออยู่ที่พื้นราบ จึงมีความคิดว่าน่าจะไปหาที่ปฏิบัติธรรมบนภูเขา จึงได้เดินทางมายังภูผาเหล็กและอาศัยอยู่ในถ้ำพ่อคำพาได้ก่อตั้งวัดถ้ำพวง (วัดถ้ำอภัยดำรงธรรม) บนภูผาเหล็กในเวลาต่อมา

             จนเมื่อวันที่ ๒๗ เมษายน พ.ศ. ๒๕๒๓ ได้เดินทางโดยเครื่องบินจากจังหวัดอุดรธานี ไปกรุงเทพมหานคร และประสบอุบัติเหตุเครื่องบินตกได้มรณภาพพร้อมกับพระอาจารย์ชื่อดังอีกหลายรูป ที่ อ.คลองหลวง จ.ปทุมธานี นับเป็นความสูญเสียที่ยิ่งใหญ่ของชาวพุทธ

 

 

 

อ้างอิงข้อมูลจาก : จากหนังสือ ตายไม่สูญ แล้วไปไหน โดยพระราชพรหมยาน (หลวงพ่อฤาษีลิงดำ) วัดท่าซุง จ.อุทัยธานี