- 07 มี.ค. 2561
ติดตามเรื่องราวดีๆอีกมากมายได้ที่ https://www.facebook.com/partiharn99/
ชีวิตผมได้ก้าวเข้าสู่รั่วมหาลัยที่ห่างไกลจากบ้านของผมอย่างมาก เป็นเหตุให้ผมจำเป็นต้องหาหอพักเช่าอยู่เพื่อเป็นการประหยัดค่าเดินทาง หรือต้องการไม่อยากเหนื่อยจากการเดินทางนั้นเอง เริ่มแรกผมตกลงจะเช่าคอนโดหารค่าห้องเป็นรูมเมทกับเพื่อนคนนึ่ง จนเราได้คุยกันอีกทีว่าจะอยู่คนเดียวโดยไม่หารห้องแบบที่ตกลงกันไว้ เป็นเหตุให้ผมต้องหาที่อยู่ใหม่ซึ่งตอนนั้นเป็นเวลาที่ล่าช้าแล้วเพราะส่วนมากหอพักดี ๆ หรือ หอพักที่อยู่ติดประตูทางเข้ามหาลัย ก็เต็มไปซะหมดแล้ว จึงจำเป็นต้องรีบหาห้องโดยไปหาซื่อสัญญาห้องต่อจากคนเก่าที่เคยอยู่ห้องแล้วต้องการจะขายสัญญาผ่านในเว็บ จนผมได้มาเจอกับกระทู้หนึ่งที่ขายสัญญาหอพัก ผมก็ได้รีบติดต่อไปทางเจ้าของสัญญาอย่างรีบล้น โดยตกลงจะจ่ายเงินพร้อมดูห้องในวันเสาร์ เมื่อถึงวันเสาร์ผมก็ได้ตกลงจ่ายค่าสัญญาพร้อมกับดูห้องแล้วผมก็ชอบห้องนี้มากโดยทั้งที่ห้องก็แสนธรรมดา
วันแรกที่มาอยู่ ด้วยความที่เราตื่นเต้นใจร้อนอยากจะมาอยู่ห้องนี้ก็ได้รีบย้ายข้าวของเข้าหอ โดยที่มาอยู่ช่วงปฐมนิเทศกับรับน้องซึ่งเป็นช่วงก่อนเปิดเทอม ผมรักห้องนี้มากแสนสะดวกสบายผมนอนได้ ๔ คืนกลับไม่พบเจออะไรเหมื่อนพยายามสร้างความเชื่อใจว่าที่นี้ไม่มีผีให้กับผม
หลังจากนั้นไม่นานได้เวลาเปิดเทอมซึ่งผมจะต้องมาอยู่ที่นีก่อนวันเปิดเทอมหนึ่งวัน ซึ่งผมกับครอบครัวได้ไปเที่ยวจังหวัดอยุธยาก่อนที่จะมาส่งผมที่หอพักแห่งนี้ ตอนผมเข้ามาในห้องก็รู้สึกถึงบรรยากาศที่ปกติดีพร้อมกับได้ยินเสียงร้านเหล้าที่เปิดอยู่ข้างเคียงแผ่วมาเบา ๆ ซึ่งเป็นบรรยายกาศที่น่าอยู่สำหรับผม แต่เมื่อถึงเวลาที่ต้องหลับลงผมไหว้พระก่อนนอนแล้วปิดไฟทุกดวงในห้องพร้อมกับหลับตาลงนอน ไม่นานเมื่อผมหลับลงอย่างสบาย จนผมได้ฝันว่าบรรยากาศมีฝนตกหนักฟ้าผ่า แล้วผมก็เห็นร่างของผู้หญิงตนหนึ่ง ลักษณะผมยาวพอประมาณตัวผอมใส่ชุดสีดำ ยืนอยู่ที่ปลายเตียงที่ผมนอนอยู่พร้อมกับเเสดงสีหน้าที่โกรธเกลียดอะไรบางอย่างตัวผม แล้วก็พูดกับผมประมาณว่า วันนี้เขามาหาผม เขาต้องการตัวผมไปอยู่กับเขาด้วย จนผมต้องสะตุ้งตื่นมาด้วยความกลัวพร้อมกับมีเหงื่อไหล่ออกมาเหมื่อนอากาศร้อน อบๆ จนผมต้องรีบไปเปิดไฟหน้าห้องน้ำเพื่อให้ห้องสว่าง
แต่เมื่อผมง่วงแล้วคงคิดว่าตัวเองอาจจะคิดมากไปเพราะพึ่งกลับมาจากไหว้พระที่อยุธยาก็เลยนอนต่อจนตื่นเช้า และตอนช่วงที่ผมนอนต่อนั้นผมก็ฝันร้ายเห็นแต่เรื่อง ผี ความตาย ผมฝันเห็นแต่เรื่องพวกนี้มาตลอดหลายคืน จนวันนึ่งอยู่ ๆ ผมสดุ้งตื่นมาจากฝันร้ายอยู่ ๆ ผมได้ยินเสียงเพลงที่บรรเลงมาจากการเล่นระนาด เป็นเพลงไทยเดิม ซึ่งผมก็ตกใจใครมาเล่นระนาดตอนฟ้าไม่สว่าง ผมรีบดูนาฬิกาตอนนั้นก็เวลาประมาณตี ๔ ตี ๕ เอง เสียงเพลงดังมากเหมือนกับเล่นในห้องของผมเอง ผนังห้องก็นานไม่น่าจะมีเสียงระนาดดังออกมามากขนาดนี้ได้ แต่ในความคิดในแง่ดีของผม ผมก็คิดในใจแถมด่าคนที่เล่นระนาดว่ามาเล่นอะไรเช้า ๆ แต่ก็คิดอีกมุมว่าเพราะดีก็เลยปิดไฟที่เปิดอยู่ตรงหน้าห้องน้ำ(ปกติเปิดไฟหน้าห้องน้ำนอนตลอด)แล้วนอนฟังเพลงจนหลับไป
ตื่นเช้ามาก็มานั่งคิดนะใครมันจะมาเล่นระนาดตอนเช้า ๆ อย่างงี้แถมเสียงดังมากเพราะอยู่ในห้องพนังหนาเก็บเสียงดีมากแทบไม่ได้ยินเสียงของห้องข้างเคียงเลย แต่แล้วก็ได้เล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนก็เลยอาสามานอนด้วย ๒ คน มันบอกว่า ไม่มีอะไรหรอกคิดมากไปเองหรือห้องข้างบนเขาซ้อมระนาดรึป่าว จนเวลาผ่านไปบรรยากาศตรงทางเดินหอที่เดินจากลิฟไปห้องมันเริ่มแปลก ๆ ทั้งเวลากลางวันและกลางคืนเหมือนมีคนจ้องมองมาที่เราตลอด จนมีวันนึ่งเรากำลังจะเปิดประตูห้องเพื่อเข้าห้องแต่เรารู้สึกเหมือนว่ามีคนยืนอยู่ข้างหลังเรา เรารีบหันไป เห็นเงาคนผ่านไป โดยตอนนั้นยืนยันได้ว่าไม่มีคนเดินหรืออยู่ตรงทางเดินเลย เรารีบไข้กุญแจวิ่งเข้าห้องไปทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น และส่วนตัวเราเป็นคนชอบนั่งสมาธิแต่เวลาเรานั่งที่ห้องนี้เรามักจะรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง ผมรู้สึกเหมือนคนมายื่นอยู่ข้างหน้าผม จนผมรู้สึกอึดอับตัวสั่น ๆ เหมือนนั่งต่อไม่ได้แล้ว ผมเลยรีบลืมตาขึ้นมาแล้วหายใจออกดัง ๆ มันรุ้สึกกลัวมากครับ ตอนนั้น แต่ตอนนั้นผมพยายามคิดในแง่ดีที่สุด
จนเวลาผ่านไปหลายวัน วันนั้นเพื่อนผมจะมานั่งเล่นแล้วก็นอนที่ห้องผมกัน ผมก็เลยรีบกลับห้องมาประมาณ ๔ โมงเย็นเกื่อบ ๆ ๕ โมงเย็น ผมได้รีบกลับมาซักผ้าโดยสักผ้ามือ ตอนที่ผมเข้าประตูห้องมาอยู่ ๆ มันรู้สึกขนลุกแปลก ๆ แล้วซักพักก็มีเงาดำ ๆ เหมือน วิ่งผ่านหน้าผมไป ตอนนั้นผมยังคิดว่าคิดมากไปเองรึป่าว ผมก็เลยจัดถังน้ำยาซักผ้าเพื่อไปซักที่ระเบียง ตอนผมหยิบผ้าจากตะกร้าคือเหมือนรู้สึกไม่ได้อยู่ที่ห้องคนเดียวตอนเงยหน้าขึ้นมาก็เห็นเหมือนเงา ๆ ผ่านเเว็บไปมา ผมก็ไม่คิดอะไร นั่งสักผ้าต่อ โดยท่านั่งซักผ้าผมหันหลังให้ประตูระเบียงแล้วผมก็หันหน้าออกไปที่ลานจอดรถของหอพัก อยู่ ๆ ก็มีพี่คนนึ่งที่ดูแลหอพักอยู่เขาเดินมาที่ลานจอดรถ เข้าเงยมามองที่ห้องผมตอนผมซักผ้าอยู่ พี่เขามองตาค้าง เขามองนานมากเหมือนกำลังตกใจที่เห็นอะไรบางอย่าง ก่อนที่เขาจะเดินไปแต่เขาก็หลังหันมามองเหลี่ยวหลังอยู๋ ผมก็ไม่คิดอะไรมากคิดว่าพี่เขามองผมเฉยๆ แต่ช่วงที่ผมกำลังจะหันไปเปิดประตูระเบียง (เป็นประตูกระจกบานเลื่อน) ผมเห็นเป็นเงาคนยื่นมองมาที่ผมแล้วก็หายไปอย่างไวแต่ผมก็รู้สึกเฉย ๆ คิดว่าเขาคงมาขอส่วนบุญเฉย ๆ เราก็เลยตากผ้าเสร็จก็เข้ามาในห้อง แล้วก็ล้างห้องน้ำต่อ โดยห้องน้ำของห้องอยู่ติดกับทางออกระเบียงเลย ผมก็เลยเดินเข้ามาในห้องแล้วเลี้ยวเข้าห้องน้ำเพื่อล้างห้องน้ำต่อ เราก็ก้มลงไปขัดพื้น อยู่ ๆ ผมรู้สึกว้าบๆที่หลังเหมือนมีคนยื่นอยู่ข้างหลัง ไม่ทันไรผ้าเช็ดตัวที่เแขวนอยู่ที่ราวตากมันเหมือนมีคนกระตุกมันให้มันหล่นลงมาอย่างแรง ซึ่งผ้าเช็ดตัวผมตากไว้ในลักษณะที่เสมอกันมันจะตกลงมาเองก็ยังไงอยู่ ผมก็ไม่คิดอะไรตอนนั้นพยายามคิดในแง่ดี ผมเดินไปที่ตู้เสื่อผ้าซึ่งมันอยู่ตรงประตูห้อง ผมตกใจอย่างมาก ผมเห็นรอยเท้าของคนเปียกน้ำตรงบริเวณหน้าประตูตู้เสื้อผ้า ซึ่งตอนนั้นผมยังไม่ได้ย่ำเท้าเปียกออกมาเลย แล้วรอยเท้านั้นเป็นใครกัน
เมื่อถึงเวลานัดเพื่อน ๆ ของผมประมาณ ๘-๙ คนก็ได้ขึ้นมาบนห้อง โดยมีคนนึ่งบอกว่าห้องมันดูอึดอัด ๆ แล้วเพื่อนก็ถามเคยเจออะไรมั้ย ผมก็เล่าไปกับเหตุการณืที่เจอ ส่วยตัวผมก็ยังขนลุดกะเหตุการณืช่วงเย็นไม่หาย จนตื่นเช้ามาเพื่อน ๆ ก็ได้แยกย้ายกลับบ้าน กลับห้องตัวเองไป แต่เมื่อตอนเย็นมีเพื่อนในกลุ่มที่มาห้องเมื่อวานทักไลน์มาถามว่าเคยเจออะไรในห้องนี้มั้ย ผมถามว่าทำไมเจอเหรอ เพื่อนผมก็บอกมันไม่เจอแต่เพื่อนอีกคนอะเจอ ผมก็รีบโทรไปหาเพื่อนคนนั้นเลย จนผมได้ทราบเรื่องว่า เพื่อนผมคนนึ่งเป็นผู้หญิงนอนบนเตียงแล้วรู้สึกเหมือนเตียงมันยวบ ๆ เหมือนมีคนมานั่งที่ปลายเตียง มันเลยลืมตามาดูจนมันเห็นร่างของผู้หญิงนั่งอยู่ปลายเตียง เป็นผู้หญิง ผมยาว ร่างผอมสูง กำลังนั่งสาวผมแล้วมองมาที่เพื่อนผม เพื่อนผมมันตกใจเรียกชื่อผมแต่ตอนนั้นผมหลับอยู่ก็ไม่ได้ยิน ส่วนเพื่อนผมมันก็รีบหันหน้าหนีและซึ่งตอนนั้นมันคิดว่าเป็นเพื่อนเราไม่ได้คิดว่าเป็นผีอะไร แล้วก็ได้มีเพื่อนอีกคนที่เป็นผู้ชายซึ่งนอนข้าง ๆ ผม มันก็มาเล่าอีกว่า ตอนนอนอยู่ อยู่ ๆ มันก็ตื่นมาแล้วหันหน้าไปที่พื้นมันเห็น ร่างของผู้หญิง ร่างผอมสูง ผมยาว นอนเหมือนชักเกร็ง ท่าท่าลักษณะแปลกๆ ดิ้นไปดิ้นมาอยู่ที่พื้น ด้วยความที่เพื่อนผู้ชายคนนี้มันก็นึกว่าเพื่อนมันก็หันไปว่าว่านอนท่าอะไรของยิ้ม พอทุกคนมาถามเพื่อนที่สงสัยว่าเป็นผู้หญิ่งคนนั้น เพื่อนคนที่เป็นที่สงสัย มันบอกว่าคืนนั้นมันอนอยู่ที่หน้าห้องน้ำทั้งคืน แล้วพอเพื่อนผู้หญิงที่เจอกับเพื่อนผู้ชายที่เจอเหมือนกันมาอธิบายลักษณะของผี ซึ่งก็ตรงกัน แล้วที่น่าตกใจไปกว่านั้นคือ ใช่ผีตนเดียวกับที่มาเข้าฝันผมที่เข้าอยู่คืนแรกเลยแล้วตอนผมไปส่องกระจกผมมองที่คอผม ผมเห็นลอยเหมือนคนที่มีเล็บแหลม ๆ ยาว ๆ มาขวนที่คอของผม ซึ่งมันเป็นลอยเล็บเหมือนเอานิ้วแค่นิ้วเดียวมาขวน ลอยทั้งแดงน่ากลัวแต่ไม่รู้สึกเจ็บเลย จนตอนนั้นผมช๊อคแถมรุ้สึกจิตอ่อนลงจนอยู่ในห้องไม่ได้ จนต้องเรียกเพื่อนขึ้นมานั่งเป็นเพื่อนที่ห้องของผม และตอนนั้นผมก็ได้คอลไลนืกลุ่มเล่าเรื่องทั้งหมดให้เพื่อนในไลน์กลุ่มฟังว่าผมเจอะไรบ้าง มีเพื่อนสองคนได้ทักตอนเช้าว่า เมื่อคืนตอนไลน์กลุ่มตอนที่ผมเล่าเรื่องนี้อยู่ เหมือนได้ยินเสียงเสียงของผู้หญิงแทรกเข้ามาเป็นช่วง ๆ มันเลยรีบตัดสายไปเลย คือมันบอกว่าตอนนั้นมันกลัวมาก แล้วพอเพื่อนเล่าไปเล่ามา คนที่มานอนห้องผมคืนนั้นอีกคน มันก็ได้ยินเสียงคนคุยกันดังมาก แต่ตอนนั้นทุกคนยืนยันว่านอนกันหมดทุกคนแล้ว วันต่อ ๆมา ผมนอนไม่ได้แถมตอนอยู่ห้องคนเดียวผมจะได้ยินเสียงเหมือน คนทำเสียงลากอะไรกับพื้นตลอด แถม ช่วงนั้นผมปมีอาการป่วยและโทรมลงมากจนจิตอ่อนลง ผมเห็นเงาดำ ๆ ผ่านไปต่อหน้าต่อตาผมตลอด บางครั่งผมก้มไปหยิบของก็เห็นคนยื่นอยู่ข้างหลังทั้ง ๆ อยู่ในห้องคนเดียว ทำให้หลัง ๆ ผมนอน หรืออยู่คนเดียวไม่ได้โดยให้เพื่อนมาอยู่ด้วยบางครั่ง
แล้วตอนวันศุกร์ พ่อ แม่ ผมมารับที่ห้องนี้ ผมได้มานั่งรอพ่อแม่ที่ตรงล๊อบบี้หอพัก ก่อนที่จะขึ้นไปพร้อมกันกับพ่อแม่เพื่อเอากระเป๋าเสื่อผ้า ตอนขึ้นไปก็ปกติดี แม่ผมก็ได้ถ่ายรูปเลขห้องกับที่อยู่ของหอพักนี้จากซองจดหมายที่อยู่ในห้อง ผมก็ทักแม่ว่าถ่ายไปทำไม แม่ผมก็เงียบไม่ตอบ จนผมทักไปอีกรอบตอนที่แม่ผมกำลังจะอธิบาย ก็ได้เสียงประตูระเบียงเขย่าอย่างดังและแรงมาก จนแม่ผมรีบพาออกจากห้องหันที ช่วงเวลาตลอดสองสามอาทิตย์ที่รอหอใหม่เข้าอยู่ได้ในต้นเดือนใหม่ ผมก้ได้ไปอยู่กับเพื่อนแล้วทำการย้ายออกจากหอเก่าทันที โดยตอนหลัง ๆ เพื่อนก็ได้มาถามเรื่องนี้กับผมบ้าง และมีเพื่อนคนนึ่งที่เคยมานอนเป็นเพื่อนผมตอนช่วงผมได้ยินเสียงระนาดมันก็ได้เล่าว่า มันก็เจอแต่ไม่กล้าเล่าให้ผมฟัง มันเห็ยผู้หญิงยืนอยู่ปลายเตียงลักษณะเหมือนที่คนอื่นเห็น แล้วเขาก็ก้มตัวลงมาแล้วก็ส่งยิ้มกว้าง ๆ ให้เพื่อนผม จนเพื่อนผมตกใจกหันหน้าหนีไป แล้วก็นอนต่อ โดยไม่ได้เล่าอะไรให้ผมกับเพื่อนอีกคนฟัง
มีวันนึ่งก่อนย้ายของออกป้าของผมก็ได้ไปวัด พระก้็ได้ให้น้ำมนตร์มาแล้วให้ให้พรหมน้ำมนตร์ใส่ของในห้องก่อนย้ายออกจากห้อง และต่อจากนั้นป้ากับแม่ผมตอนเข้าไปย้ายของให้ผม เขาก็เล่าว่าเขาก็เจอ เขายินเสียงเหมือนคนเคาะที่หัวเตียง เหมือนบอกตอบรับที่ป้าผมพูดเล่น ๆ ประมาณว่า ไปแล้วนะ และแม่ผมกับตัวผมก็คิดว่าที่น่าแปลกคือคือห้องนี้ จะมีเส้นผมของผู้หญิงตลอดจะกวาดกี่ทีหรือทำความสะอาดห้องกี่ครั่ง ก็จะมีเส้นผมของผู้หญิงให้เห็นเสมอ แม้แต่ตอนที่ผมก่อนเอาของบางส่วนย้ายออกก็ได้ทำความสะอาดห้องสะอาดแล้ว แต่พอผ่านไปสองอาทิตยืไม่มีคนอยู่ในห้องเลย แม่กับป้าผมมาเอาของที่เหลือกับตู้เย็นกลับ แม่ผมก็ได้กวาดพื้นอีกรอบก็ได้มีเส้นผมของผู้หญึงติดมาเยอะมาก ขนาดเมื่อทำห้องไปเมื่อหลายวันก่อนแล้วไม่มีคนอยู่ด้วย แล้วเมื่อป้าของผมก้ได้ไปให้คนรู้จักของเขาที่นั่งทางใน เขาทักป้าเรามาแถมตรงทุกอย่าง ถึงลัษณะรูปร่างของเราตรงมาก อีกทั้งเล่าถึงลักษณะของผีตนนั้นว่าเป็นอย่างไรซึ่งตรงกับที่ทุกคนเจอโดยที่ป้าเราไม่ได้เล่าอะให้เขาฟังเลย เขาบอกว่า เขาสื่อกับวิญญาณไม่ได้เพราะเเรงอาฆาตของเขาแรง แต่เขาเห็นภาพผู้หญิงที่เป็นผี ตอนตายเขานอนตายอยู่บนเตียงลักษณะชักเกร็งไปทั้งตัว และเขาบอกอีกว่าผีตนนั้นกลียดผู้ชาย ผอม ขาว สูง เขาก็บอกว่าผีตนนั้นจะพาเราไปอยู่ด้วยเขาพยายามจะทำร้ายเราแต่เขาทำไม่ได้ แต่ถ้าอยู่นานกว่านี้เราจะค่อย ๆ ผอมลง เพราะเขาพยามยามจะพาเราไปอยู่กัยเขาด้วย และคนที่เขาดูให้ก็เล่าอีกว่าผีเขาเป็นคนเลือกเรามาอยุ่ที่นี่เอง แล้วถ้าเราทำบุญไปให้เขาก็ไปไม่เข้าถึงเขาเพราะแรงอาฆาตเขาเยอะ ต้องนั่งสมาธิสวดมนตร์ไปให้เขา แล้วห้ามกลับมาที่หอแห่งนี้อีก
ซึ่งทั้งหมดที่เขาเล่ามาทำให้เรากลัวมากแล้วรู้สึกดีที่ได้ออกมาจากที่แห่งนี้ ซึ่งตอนก่อนตอนออกเราป่วยหนักแถมเราก็ผอมลง และเราก็กลับไปคิดถึงลอยเล็บขวนตรงคอของเรา กับบางครั่งที่ตื่นนอนมาเห็นเหมือนรอยช่ำบนใบหน้าเหมือนมีคนต่อยตาแต่เราไม่รู้สึกเจ็บอะไร แล้วช่วงนั้นหลายคนก็ทักว่าเราหน้าตาดูโทรมขึ้นมาก สุดท้ายผมก็ดีใจที่ได้หลุดออกจากที่แห่งนี้ได้อย่าปลอดภัยและผมก้ไม่คิดจะกลับไปที่หอพักแห่งนี้อีกเลย
อ้างอิงข้อมูลจาก - pantip.com สมาชิกชื่อ ครอสตัล