หลวงพี่ชุบชีวิตบูลด็อก หลังถูกทิ้งวัด ป่วยเดินไม่ได้ จนกลับมาวิ่งเล่นได้อีกครั้ง

เรียกได้ว่าเพื่อนที่ซื่อสัตย์ที่สุดของมนุษย์ คงหนีไม่พ้นสุนัข เพราะพวกมันไม่เคยทอดทิ้งเจ้าของ ไม่ว่าสถานการณ์ของเจ้าของจะเป็นอย่างไร แต่สำหรับเจ้าของบางคนแล้ว สุนัขเป็นแค่สิ่งที่ให้ความสุขเท่านั้น เมื่อไหร่ที่พวกมันให้ความสุขไม่ได้ พวกเขาก็จะทิ้งมันไป เช่นเดียวกับเรื่องราวของเจ้าบูลด็อกน่าสงสารตัวนี้ ที่มันเคยอยู่ในจุดที่ย่ำแย่ที่สุดในชีวิต เพราะนอกจากป่วยหนักจนไม่สามารถเดินได้แล้ว มันยังถูกทิ้งให้ตายลำพังอีกด้วย

 

ล่าสุด นับได้ว่าเป็นความโชคดีที่ชีวิตของเจ้าบูลด็อกตัวนี้ หลังหลวงพี่รูปหนึ่งใช้ชื่อเฟซบุ๊กว่า Thammasro Nama ได้ช่วยมันเอาไว้จากความทุกทรมาน และตั้งชื่อให้มันว่าขนุน โดยระบุข้อความว่า ขอบคุณโยมทุกท่านที่ช่วยเขา (ขนุน) มาตลอด ขอบคุณน้ำใจจากทุกๆ ท่าน ขอบคุณครับ ขอเป็นกำลังใจให้ทุกท่านที่กำลังดูแลสุนัขที่ป่วยอยู่ อย่าทิ้งเขานะครับ เขาต้องการกำลังใจจากเราเป็นอย่างมาก สักวันเขาจะต้องดีขึ้น ขนุนเองครับ ซึ่งหลวงพี่ได้แชร์เรื่องราวของเจ้าขนุนตั้งแต่วันแรกที่ท่านได้ชุบเลี้ยงมันจนถึงวันนี้ และหากใครได้ติดตามมาตลอด จะเห็นว่าชีวิตของน้องเปลี่ยนไปมาก

 

 

 

ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้ เจ้าขนุนเคยเป็นหมาที่แข็งแรง สดใส และร่าเริง แต่เมื่อมันป่วย เจ้าของก็ตัดสินใจทิ้งมัน และที่ทิ้งในไทยคงหนีไม่พ้นวัดนั่นเองที่วัดแห่งนั้น เจ้าขนุนได้พบกับหลวงพี่ใจดีที่คอยดูแลและช่วยเหลือมันตั้งแต่วินาทีแรกที่เจอ ยิ่งไปกว่านั้น ท่านยังมุ่งมั่นที่จะทำให้เจ้าขนุนกลับมามีชีวิตที่ดีอีกครั้ง

 

 

 

สภาพของเจ้าขนุนตอนนั้น น่าสงสารมากๆ ร่างกายของมันผอมเห็นจนเห็นซี่โครงชัดเจน ทั้งขาดสารอาหารจนไม่สามารถเดินได้ แต่ถึงอย่างนั้น เมื่อได้พบกับหลวงพี่ มันจึงกระตือรือร้นที่จะมีชีวิตต่อไป แต่ขนุนเป็นสุนัขที่ใจสู้มากๆ แม้ร่างกายจะได้รับความเสียหายอย่างรุนแรงและมีปัญหาสุขภาพมากมาย แต่เมื่อได้รับกำลังใจที่ดีจากหลวงพี่ มันก็พร้อมที่จะสู้กับทุกอุปสรรค

 

 

 

หลายเดือนผ่านไป เจ้าขนุนก็ยังเดินไม่ได้ แต่หลวงพี่ได้จัดหาวีลแชร์ให้มัน มันจึงสามารถเดินไปไหนมาไหนได้ แม้จะลำบากหน่อยก็ตาม ตลอดระยะเวลาหลายเดือนที่ผ่านมานี้ ขนุนไม่เคยต้องสู้เพียงลำพัง แต่มันมีหลวงพี่คอยอยู่เคียงข้างเสมอ แต่มันเองก็รู้ดีว่าหลวงพี่และคนอื่นๆ ต้องเหนื่อยเพื่อมันมากแค่ไหน มันจึงสู้ด้วยแรงทั้งหมดที่มี เพื่อไม่ทำให้ทุกคนที่รักมันผิดหวัง

 

 

 

แม้ในวัดจะมีสัตว์เลี้ยงที่หลวงพี่ช่วยเอาไว้หลายตัว แต่ท่านไม่เคยปล่อยให้เจ้าขนุนรู้สึกโดดเดี่ยว ท่านคอยดูแลมันอย่างใกล้ชิด และหมั่นตรวจสอบมันเสมอ เพื่อให้แน่ใจว่าเจ้าขนุนจะไม่แย่ลงกว่าเดิม แต่เมื่อเวลาผ่านไปในที่สุด เจ้าขนุนก็สามารถยืนและเดินได้ แม้แขนขันยังไม่แข็งแรงเต็มที่ แต่นั่นก็ทำให้หลวงพี่ภูมิใจในตัวมันมากแล้ว

 

 

 

ขนุนยังผอมอยู่มากเมื่อเทียบกับสุนัขพันธุ์เดียวกัน มันจึงต้องไปหาหมอเป็นประจำทุกเดือน เพื่อประเมินสุขภาพ รวมทั้งรับการรักษาเพื่อฟื้นฟูร่างกายในกลับมาอยู่ในภาวะปกติ และแล้ววันที่ทุกคนรอคอยก็มาถึง นั่นก็คือวันที่ขนุนสามารถวิ่งเล่นได้อีกครั้ง

 

 

 

 

ทั้งนี้ ยิ่งเวลาผ่านไป ขนุนก็ยิ่งมีน้ำมีนวลขึ้น แข็งแรงขึ้น จนกระทั่งมีน้ำอยู่ในเกณฑ์ปกติ แม้มันจะพูดไม่ได้ แต่ทุกคนเชื่อว่ามันรู้สึกขอบคุณทุกคนที่ทำให้มันมีวันนี้ โดยเฉพาะหลวงพี่ ที่คอยดูแลมันเหมือนลูกแท้ๆ ซึ่งปัจจุบัน ชีวิตของขนุนเต็มไปด้วยความสุข ความสบาย กินอิ่ม นอนอุ่น แถมได้รับความรักอย่างต่อเนื่อง ณ เวลานี้ ชีวิตของเจ้าขนุนถูกเติมเต็มอย่างสมบูรณ์แบบแล้ว 

 

 

 

 

 

ขอบคุณข้อมูล : เฟซบุ๊ก Thammasro Nama