ลุงพลรุดดูจุดซุกเสื้อ มั่นใจไม่เคยเข้ามาที่นี่ เชื่อพยานตาไม่ฝาดคนอุ้มใส่เสื้อสีส้ม

นายไชย์ลุงพล วิภา และนางสมพร หลาบโพธิ์ พาไปดูที่จุดพบเสื้อซึ่งอยู่ในสวนยางของนายตุง หลังบ้านลุงพล ห่างไปราว 200 เมตร ซึ่งเมื่อลุงพลถึงจุดขอนไม้ ลุงพลระบุว่า ตนไม่เคยเข้ามาที่นี่ เคยเข้ามาใกล้สุดแค่หลังบ้าน ไม่เคยเข้ามาหาหน่อไม้ถึงจุดนี้ หากเสื้อถูกยัดเอาไว้ใต้ขอนไม้ ตนก็รู้สึกแปลกเมื่อได้มาดูจุดที่พบเสื้อ พูดได้ว่าต้องมีคนเอามาทิ้งไว้แบบตั้งใจ ว่าหากถอดแล้ว ทำไมจึงต้องยัดเข้าไปใต้ขอนไม้
 

 

หากคิดว่าน้ำท่วม ปีที่น้ำท่วมระดับน้ำที่เคยขึ้นสูงมาถึงใกล้จุดนี้จริง ก็เพราะมีหญ้าที่จะมากับน้ำ เกี่ยวอยู่ตามก้านของกอหน่อไม้ป่า ซึ่งอยู่ระดับสูงกว่าจุดที่พบเสือ แต่ปีนี้น้ำยังไม่ท่วม น้ำยังไม่มี ดังนั้นเสื้อต้องเพิ่งถูกเอามาไว้หลังจากน้ำท่วมแล้ว
 

 

ทั้งนี้ตนรู้แต่ว่าเป็นของคนที่มีรถไถ ไม่รู้ขั้นตอนการแจกว่าแจกอย่างไร หากดูตามข่าวนายจ่อยออกมายอมรับแล้วว่าเสื้อเป็นของเขา ตนยังคิดเลยว่าเสื้อเป็นของคนมีไถ ตนยังคิดเลยว่าเป็นของนายจ่อยหรือไม่ สุดท้ายก็ออกมาเป็นของเขาจริง ๆ

 

 

ตนไม่ได้มองเรื่องการจัดฉาก เพราะคิดว่าไม่ได้เกี่ยวกับตนอยู่แล้ว ให้คนเอามาตากหน้าบ้าน หากไม่ใช่ของตน ตนไม่รับอยู่แล้ว หากใครคิดทำตนเชื่อ “เวรกรรมมีจริง ใครทำคนนั้นได้” ตนไม่กังวลเรื่องคนจะใส่ร้าย เพราะรู้จักเพื่อนบ้านว่าชาวกกกอกไม่ทำแบบนี้
 

 

ด้าน นางสมพร หลาบโพธิ์ ป้าน้องชมพู่ กล่าวว่า เรื่องเสื้อส้ม ถึงจะใกล้บ้านตนไม่ได้กังวลแล้ว ผ่านเรื่องหนักมามาก เพียงคิดว่าคงต้องสู้ไปในวันข้างหน้า ซึ่งคนมีรถไถก็มี ตนก็ไม่แน่ใจว่าของใคร ส่วนจุดที่พบเสื้อตนไม่เคยไป และยังไม่ได้ไปดู จะมีไกลสุดก็แค่กอไผ่หลังบ้าน