ความหวังเดียวของลูก ตามหาคุณพ่อหายตัวปริศนา ติดประกาศก็โดนฉีกทิ้ง

ความหวังเดียวของลูก ตามหาคุณพ่อหายตัวปริศนา ติดประกาศก็โดนฉีกทิ้ง ไม่รู้จะทำอย่างไรแต่ไม่เคยหยุดหวัง ขอประชาชนช่วยเป็นหูเป็นตา

ความหวังเดียวของลูก ตามหาคุณพ่อหายตัวปริศนา ติดประกาศก็โดนฉีกทิ้ง ลูกสาวตามหาพ่อ ผ่านมูลนิธิกระจกเงา โดยผู้สูญหายคือ คุณตาผุย บุดดีสุข อายุ 72 ปี #คนหายเป็นโรคสมองเสื่อมมีอาการหลงลืม หายออกบ้านที่ซอยนิมิตใหม่ 35 ถนนนิมิตใหม่ เขตคลองสามวา กทม. เมื่อวันที่ 4 ก.ค. 65 ช่วงบ่าย
 

ตาผุยสูง 160 ซม. หนัก 55 กก. ผิวดำแดง ผมสั้น สีผมดำปนขาว จุดสังเกต ศรีษะบริเวณข้างซ้ายบวมและมีรอยแผลเป็นบริเวณใต้คาง ลูกสาวเปิดใจถึงพ่อหลังหายตัวไป

 

ความหวังเดียวของลูก ตามหาคุณพ่อหายตัวปริศนา ติดประกาศก็โดนฉีกทิ้ง

"แม่แท้ๆ ของหนูจะทำแท้ง พ่อกับแม่เลยขอหนูมาเลี้ยง พอหนูโตพอจะรู้เรื่อง มันทั้งเสียใจและอายเพื่อนที่โรงเรียน แต่พ่อกับแม่ ญาติพี่น้องเขารักหนู ดูแลหนูเหมือนลูกในไส้ หนูเลยรักเขาเหมือนพ่อแม่จริงๆ ของหนู"

"ขนาดลูกชายคนเล็ก ยังเคยถามหนูว่า ทำไมแม่รักตาจังเลย อะไรๆ ก็ตา เดินผ่านของกินก็อยากซื้อฝากตา หนูเลยบอกความจริงกับลูก ว่าตากับยาย ช่วยชีวิตแม่ไว้เอามาเลี้ยงเหมือนลูกแท้ๆ แม่เลยรักตากับยายมาก"

"เดิมครอบครัวหนู อยู่ต่างจังหวัด พอหนูมีครอบครัวมีลูก ตากับยายก็ขึ้นมาอยู่กรุงเทพฯ เขาเป็นห่วงหลาน เพราะเห็นว่าหนูทำงานไปด้วยเลี้ยงลูกไปด้วย ยายอยู่บ้านเลี้ยงหลาน ส่วนตาไปทำงานเป็น รปภ. แกอยากมีรายได้ ไม่อยากเป็นภาระหนู แกทำอยู่ได้ประมาณ 5 ปี บริษัทเขาเลิกจ้าง เลยไม่ได้ทำอะไรอีก"

"จนยายเสียชีวิตเพราะโรคเส้นเลือดตีบ แกก็เศร้า แล้วยิ่งแกไม่ได้ทำงานด้วย อยู่บ้านเฉยๆ แกกลายเป็นคนเงียบขรึม ไม่พูดไม่จา ท่าทางเครียดทั้งวัน หนูเลยให้แกกลับไปอยู่บ้านนอก อย่างน้อยพอมีญาติพี่น้อง พอแกกลับไปได้สักพัก เหมือนแกไม่มีอะไรทำและคงเหงา แกก็เครียดอีก เลยต้องรับกลับมาดูแลที่กรุงเทพฯ"

"หนูกับแฟน เป็นลูกจ้างบริษัทรับจ้างทำสวน ปลูกต้นไม้ รายได้รวมกันก็ไม่มาก มีลูกสองคน ชีวิตแบบเดือนชนเดือน หลายครั้งก็เบิกเงินล่วงหน้ามาก่อน ยิ่งตอนลูกเปิดเทอมใช้เงินเยอะ พ่อแกก็เครียดอีก บอกว่าแกไม่อยากเป็นภาระ เห็นลูกลำบาก สงสารลูก"

"อาการแกเริ่มหนัก เงียบขรึม ไม่หลับไม่นอน พูดเพ้ออยู่คนเดียว จนหนูต้องพาไปพบจิตแพทย์ พอได้กินยาก็ดีขึ้น หนูขอเจ้านายทำงานใกล้บ้าน จะได้ไปรับ-ส่งลูกที่โรงเรียนและกลับมาดูแลพ่อตอนกลางวัน ทุกเช้าหนูจะหาข้าวให้แกและเตรียมยาไว้ให้ ถ้าวันไหนได้ทำงานใกล้บ้าน ช่วงกลางวันจะแวะซื้อกับข้าวมากินกับแก"

"วันที่แกหายไป ลูกสาวคนโตกลับมาจากโรงเรียน โทรมาบอกว่า ตาไม่อยู่บ้าน หนูรีบขี่มอเตอร์ไซค์ออกตามหา คืนนั้นขี่รถตามถึงตีสอง พอไม่เจอจึงไปแจ้งความ ญาติพี่น้องเพื่อนฝูง ก็ลางานมาช่วยเดินตามหา"

"หนูโทรไปถามตามโรงพยาบาล ตามสถานสงเคราะห์ ว่ามีคนนำส่งพ่อหนูมั้ย บางแห่งยังไม่ทันได้บอกรายละเอียด ก็ตอบกลับมาว่า "ไม่มี" ไม่ขอรูปขอรายละเอียดเลย แล้วบอกว่าถ้ามีจะโทรกลับมาบอก แต่เขาไม่ได้ขอชื่อขอเบอร์โทรหนูไว้เลย"

"หนูทำประกาศไปแปะ ตามที่ต่างๆ วันต่อมาประกาศก็ถูกฉีกทิ้ง หนูก็เอาไปแปะอีก เขียนข้อความบอกว่า "กรุณาอย่าแกะทิ้งนะคะ เป็นความหวังเดียวของคนเป็นลูก"

"จนถึงวันนี้สิบวันเต็มที่พ่อหายไป หนูโทษตัวเอง หนูน้อยใจชีวิต เสียใจที่พาแกมาใช้ชีวิตลำบากอยู่กับหนูที่กรุงเทพฯ ถ้าหนูได้พ่อกลับคืน หนูจะไม่อยู่ที่นี่แล้ว จะย้ายครอบครัวกลับบ้านนอก ไปลำบากที่บ้าน ยังดีกว่าอยู่ที่นี่แล้วพ่อหายไป"

ประทุมพร บุดดีสุข ลูกสาว
ตาผุย บุดดีสุข คนหาย
แจ้งเบาะแส มูลนิธิกระจกเงา โทร. 095 631 1914

สนับสนุน มูลนิธิกระจกเงา ติดตามคนหาย
บัญชีโครงการศูนย์ข้อมูลคนหาย โดยมูลนิธิกระจกเงา
SCB 202-258-288-6

 

ความหวังเดียวของลูก ตามหาคุณพ่อหายตัวปริศนา ติดประกาศก็โดนฉีกทิ้ง

 

ขอบคุณ ศูนย์ข้อมูลคนหาย มูลนิธิกระจกเงา

ติดตามข่าวสารเพิ่มเติมได้ที่ Thainewsonline