อำนาจจิตเป็นเลิศ ทั้งครูทั้งศิษย์ ...แอบเอายันต์หลวงพ่อรวย เก็บในกระเป๋าเสื้อ ศิษย์เอกอย่างหลวงพ่อเสาร์ยังรู้ แถม ทักแม่นยำจนคนฟังแทบผงะ

อำนาจจิตเป็นเลิศ ทั้งครูทั้งศิษย์ ...แอบเอายันต์หลวงพ่อรวย เก็บในกระเป๋าเสื้อ ศิษย์เอกอย่างหลวงพ่อเสาร์ยังรู้ แถม ทักแม่นยำจนคนฟังแทบผงะ

ใน เฟสบุ๊คเพจตรีนิสิงเห ได้โพสถึงเรื่องที่น่ามหัศจรรย์ใจ เกี่ยวกับหลวงพ่อเกจิอาจารย์สายอยุธยา อย่าง “พระมงคลสิทธาจารย์” หรือหลวงพ่อรวย ปสาทิโก วัดตะดก และ หลวงพ่อเสาร์ วัดดอนหญ้านาง” ซึ่งเรื่องนี้ได้เกิดกับตัวท่านตรีนิสิงเหเองกับตัว เกี่ยวกับวัตถุมงคลธรรมดาที่บางคนมองว่าไม่มีค่า นั้นคือ “แผ่นจารจากหลวงพ่อรวยแท้ๆ” ที่ท่านจารกับมือหลวงพ่อเอง ซึ่งคงจะนำไปหลอมสร้างพระในอนาคตต่อไป โดยใจความต่อไปนี้คัดลอกตัดตอนจากในโพสของท่าน ตรีนิสิงเห ที่โพสหัวเรื่องว่า “พ่อ(โรย)รา...พ่อรวย...” มาเล่าต่ออีกที่ดังใจความดังนี้

 

เรื่องต่อไปนี้นำเสนอเพื่อเป็นความแสดงอาลัย และเคารพเทิดทูลครูบาอาจารย์เกจิอย่าง  “พระมงคลสิทธาจารย์” หรือหลวงพ่อรวย ปสาทิโก วัดตะดก และ หลวงพ่อเสาร์ วัดดอนหญ้านาง” และขอนำมาให้อ่านเพียงบางตอนนะครับ
พ่อ(โรย)รา...พ่อรวย...
หลังจากพระเกจิอาจารย์ชื่อดังของไทยอย่าง “พระมงคลสิทธาจารย์” หรือหลวงพ่อรวย ปสาทิโก วัดตะดก ท่านมรณภาพ วัตถุมงคลที่ท่านสร้างเริ่ทหายากและมีมูลค่าสูงขึ้นมาก นอกเหนือจาก “แผ่นจารจากหลวงพ่อรวยแท้ๆ” ที่ท่านตรีนิสิงเหได้ครอบครอง และที่สำคัญคือ “แผ่นนี้มีที่มาที่ไปที่น่าสนใจ” เสียด้วยสิ
ในงานพิธีพุทธาภิเษกวัตถุมงคลรุ่นหนึ่งของทางวัดบ้านแพนน่าจะเป็นพระรุ่นมหาพรหมพูนสวัสดิ์ในฐานะลูกศิษย์ (ห่างๆ) ของหลวงพ่อพูน วัดบ้านแพนมีโอกาส และได้เข้าไปกราบหลวงพ่อรวยโดยเมื่อหลวงพ่อรวยท่านมาถึงท่านก็ได้มานั่งพักที่กุฎิเก่าหลวงพ่อพูน (ในตอนนั้นท่านยังอยู่กุฎิหลังเล็กอยู่) เมื่อสบโอกาสท่าตรีนิสิงเหจึงขออนุญาตหลวงพ่อรวยท่านจารแผ่นจารให้เพื่อเก็บเอาไว้สร้างพระ ซึ่งก็คือแผ่นที่ท่านได้เห็นนี่แหละครับ
หลังจากที่หลวงพ่อรวยท่านจารเสร็จผมก็เก็บแผ่นจารแผ่นนี้ไว้ในกระเป๋าเสื้อซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันกับที่หลวงพ่อเสาร์ วัดดอนหญ้านางท่านเดินทางมาพอดีหลวงพี่จึงได้ให้ผมกับเพื่อนไปรับหลวงพ่อเสาร์ขึ้นมาพักยังกุฎิที่หลวงพ่อรวยท่านนั่งพักก่อนหน้าที่แปลกก็คือพอหลวงพ่อเสาร์เดินมากอีกประมาณ ๑๐๐ - ๒๐๐ เมตรจะถึงกุฏิท่านหยุดและบอกว่าไม่เข้าดีกว่าพร้อมกับเดินหันฉีกไปนั่งรอในพระอุโบสถทำให้ผมกับเพื่อนงงๆ และเดินตามขึ้นไปรับรองหลวงพ่อเสาร์ในพระอุโบสถและในระหว่างนั้นเองผมก็ขอความเมตตาหลวงพ่อเสาร์ท่านจารแผ่นจารให้ท่านก็จารให้ผมตามความต้องการ
หลังจากท่านจารเสร็จและส่งกลับมาให้ผม ท่านก็ชี้ไปยังกระเป๋าเสื้อผมและบอกว่าในนั้นเก็บไว้ให้ดีนะ ของดีเห็นแค่จารแล้วอธิษฐานเลยอย่าคิดว่าไม่ขลังฉันเองยังทำยากเลย ทำให้ผมออกอาการสตั้นท์ไปสามวินาทีว่าหลวงพ่อเสาร์ท่านรู้ได้อย่างไรว่าสิ่งที่อยู่ในกระเป๋าของนั้นมันคืออะไร
และสิ่งที่ทำให้ผมเหมือนกับโดนชกเสยคางไปอีกดอกใหญ่ก็คือคำพูดถัดมาของท่านก็คือ 
“อนุสาวนาจารย์ของฉันท่านเก่งจริง”

 

ก่อนที่จะเปลี่ยนไปคุยเรื่องอื่นๆ จนถึงพิธีพุทธาภิเษกซึ่งผมเองงงมากครับกับสิ่งที่หลวงพ่อเสาณืท่านพูดแต่ภายหลังที่ผมได้ศึกษาประวัติหลวงพ่อเสาร์จึงทำให้ผมได้คำตอบครับว่าอนุสาวจารย์ของหลวงพ่อเสาร์นั้นก็คือ “หลวงพ่อรวย วัดตะโก” นั่นเอง การที่หลวงพ่อเสาร์ไม่เข้ากุฏิในวันนั้นนั่นอาจจะเป็นเพราะท่านทราบว่าครูบาอาจารย์ท่านอยู่ในกุฎินั้นเลยไม่อยากรบกวน (ที่น่าแปลกคือประตูกุฎิเป็นกระจกติดฟิล์มไม่มีทางมองเข้าไปเห็นว่าด้านในมีอะไรแน่นอน), การที่หลวงพ่อเสาร์ท่านชี้มายังกระเป๋าท่านรู้ได้อย่างไรว่าเป็นแผ่นจารของใครและทำไมจึงพูดว่าอนุสาวจารย์ท่านเก่งจริง? ทั้งหมดนี้อาจจะเป็นเพียงแค่เรื่องบังเอิญก็เป็นไปได้แต่สำหรับผมแล้วนั้นถ้าหากเป็นเรื่องบังเอิญก็คงเป็นเรื่องบังเอิญที่ถูกที่ ถูกเวลากันเสียจริงครับและสำหรับคนคนชอบขลังอย่างเราๆ ก็ชอบเรื่องบังเอิญแบบนี้เสียด้วยสิครับ
ว่าแต่ว่าต้นด้วยหลวงพ่อรวยแต่เหตุไฉนลงท้ายด้วยหลวงพ่อเสาร์ได้ แต่ก็เอาเถอะครับเพราะถึงอย่างไรตอนนี้ร่มโพธิ์ไทรของภาชีทั้งสองรูปนี้ก็ได้จากพวกเราไปสิ้นแล้วหลงเหลือแต่ความดีและวัตถุขลังให้เราได้เคารพบูชาเพื่อเป็นอนุสติในการทำความดีและไม่ประมาทสืบไป
เด็กกรุงเทพแต่พิศมัยกลิ่นอายแห่งอยุธยาคนนี้ขอแสดงความเคารพอย่างสุดหัวใจและขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งจากการจากไปของหลวงพ่อรวยครับ
ที่มา FB: เพจตรีนิสิงเห@9trinity และภาพบางส่วนจากเพจตรีนิสิงเห