ประวัติ แอ๊ด โฉมฉาย นักแสดงอาวุโสผู้ล่วงลับ คร่ำหวอดวงการบันเทิงกว่า 60 ปี

เรียกว่าเป็นข่าวเศร้าวงการบันเทิงไทย หลังต้องสูญเสียนักแสดงอาวุโสฝีมือคุณภาพอย่าง โฉมฉาย ฉัตรวิไล หรือ แอ๊ด โฉมฉาย ในวัย 73 ปี ซึ่งเป็นนักแสดงคร่ำหวอดในวงการบันเทิงมายาวนานเกือบ 60 ปี มีผลงานสร้างชื่อเสียงโด่งดัง และเป็นที่เคารพรักต่อนักแสดงรุ่นเก่า และรุ่นใหม่เป็นต่อเนื่อง

 

สำหรับประวัติของ แอ๊ด โฉมฉาย ฉัตรวิไล หรือชื่อจริง วัลชุลี ฉัตรวิไล วัย 73 ปี เกิดวันที่ 31 ตุลาคม 2493 เข้าสู่วงการบันเทิงครั้งแรกอายุเพียง 6 ขวบ เริ่มต้นจากการเป็นนักร้องอยู่ที่คณะดนตรีของ "จำรัส วิภาตะวัต" 

จนกระทั่ง ปี พ.ศ. 2508 โฉมฉาย ฉัตรวิไล ชนะเลิศการประกวดร้องเพลงในรายการของ "รัก รักพงษ์" จึงเริ่มมีชื่อเสียงขึ้นมา ใช้ชื่อในการแสดงว่า "อัญชุลี ฉัตรวิไล" และต่อมาก็ได้แสดงละครเวทีละครโทรทัศน์ทางช่อง 4 บางขุนพรหม และละครวิทยุคณะแก้วฟ้า ต่อมาได้แสดงภาพยนตร์หลายต่อหลายเรื่องจนถึงปัจจุบัน

 

ตลอดชีวิตนักแสดงอาวุโส โฉมฉาย ฉัตรวิไลคร่ำหวอดอยู่ในวงการบันเทิงมานานกว่า 58ปี ผ่านผลงานแสดงภาพยนตร์ 57 เรื่อง ละครโทรทัศน์ 181 เรื่อง และละครเวที 6 เรื่อง เคยได้รับรางวัล รวมถึงมีรายชื่อเข้าชิงรางวัลมากมาย อาทิ 

1. รางวัลผู้แสดงฝ่ายหญิงยอดนิยมอันดับ 2 จากละครเรื่อง โบตั๋น ทางไทยทีวีสีช่อง 3 ปี พ.ศ. 2524 จัดโดยหนังสือพิมพ์บ้านเมือง

2. รางวัลหน้ากากทองคำ สมทบหญิงจากละครเวที ธรณีคือพยาน จัดโดยโรงแรมมณเฑียร

3. เข้าชิงรางวัล โทรทัศน์ทองคำ สาขานักแสดงสมทบหญิงยอดเยี่ยม จากละครเรื่อง หงส์เหนือมังกร ทางช่อง 5

4. รางวัลราชบัณฑิตยสถานสรรเสริญ ประจำปี พ.ศ. 2554 ผู้ใช้ภาษาไทยดีเด่น

5. เข้าชิงรางวัล ไนน์เอ็นเตอร์เทนอวอร์ด พ.ศ. 2556 สาขานักแสดงหญิงแห่งปี

6. เข้าชิงรางวัล คมชัดลึก อวอร์ด ครั้งที่ 10 สาขานักแสดงสมทบหญิงยอดเยี่ยม จากละครเรื่อง รักคุณเท่าฟ้า ทางช่อง 3

7. รางวัล เอ็มไทยท็อปทอล์กอะเบาต์ ประจำปี 2013 รางวัลพิเศษ นักแสดงอาวุโสที่ถูกกล่าวถึงมากที่สุด (คุณแม่จินดา จากละคร รักคุณเท่าฟ้า ทางช่อง 3)

8. รางวัลโทรทัศน์ทองคำ ประจำปี พ.ศ. 2558 เกียรติยศคนทีวี

 

ครั้งหนึ่ง แอ๊ด โฉมฉาย เคยให้สัมภาษณ์ว่าเคยคิดอยากจะลาออกจากวงการบันเทิง หลังมีปัญหาเรื่องสุขภาพ โดยเมื่อช่วงปลายปี 2559 เรื่องสุขภาพร่างกาย ถ้าถามว่าอ่อนแอถึงขนาดทำอะไรไม่ได้ไหม มันไม่ใช่ เพียงแต่รู้สึกว่าเมื่อก่อนการที่ได้เล่นละครทำงานอยู่ในวงการนี้ มีความสุขมาก มีความกระตือรือร้นในการทำงาน ขนาดตอนที่เป็นเมโนพอส (โรควัยทอง) ยังรู้สึกกระตือรือร้นมากกว่านี้ แต่ตอนนี้กลับรู้สึกว่าเหมือนกำลังเป็นโรควัยทอง รู้สึกว่าไม่ได้มีความรู้สึกในการทำงานเหมือนเดิม แต่ไม่ได้หมายความว่าจะไม่ได้รับละครนะ เพียงแต่ว่าอย่าส่งบทละครที่ ยาว 3-4 หน้า มาให้เล่น แค่รู้สึกว่าอยากเล่นสบายๆบ้าง ย้อนกลับไปเมื่อก่อน เป็นคนที่ไม่ค่อยจะรับเล่นบทรับเชิญนะ รู้สึกว่าถ้าบทไม่เยอะ จะไม่ค่อยอยากเล่น แต่เดี๋ยวนี้กลายเป็นว่า ขอความกรุณาผู้จัดว่าให้เล่นบทรับเชิญเถอะ คือความรู้สึกตอนนี้เหมือนมาเป็นโรควัยทองตอนนี้ ทั้งที่น่าจะเป็นตั้งแต่ตอนอายุ 50 ปี ความรู้สึกมันหมดเรี่ยวหมดแรงที่จะเล่นละคร แต่ถ้าให้เราไปออกรายการหรือทำอะไรที่ง่ายๆ เรายังทำได้ อาจเป็นความรู้สึกของการอิ่มตัวด้วย 
 

เมื่อก่อนนี้เวลาที่อ่านบทละคร อ่านแป๊บเดียวจำได้หมดเลย ทุกอย่างอยู่ในหัวหมด แต่เดี๋ยวนี้ถ้าจะต้องมีถ่ายละครในตอนเช้าอีกวัน ขอโทษนะ จะต้องนอนท่องบททั้งคืน (หน้าเศร้า) ซึ่งไม่เคยเป็นแบบนี้ เลยมีความรู้สึกเหมือนเสียความมั่นใจ ตลอดเวลาที่อยู่ในวงการรู้สึกว่าไม่เคยเป็นภาระใคร ถ้าไปถ่ายละครแล้วถูกสั่งให้เทกอยู่ตลอดเวลาไม่เคยเป็นเลย ทุกอย่างจะต้องเป๊ะ แต่เดี๋ยวนี้ต้องมานั่งท่องจำบท กลัวว่าถ้าต้องเล่นแล้วเทกบ่อยๆ ในกองเป็นการถ่วงเวลาของคนอื่น ซึ่งนักแสดงแต่ละคนก็จะบอกว่า แม่ไม่เป็นไรเลย คนอื่นไม่เป็นไร แต่เรารู้สึกว่าเป็นมาก แค่โดนเทกครั้งเดียว ก็รู้สึกว่าเสียกำลังใจไปหมดแล้ว เพราะเมื่อก่อนไม่เคยเป็น